Μετά το λιγοστό ύπνο, σηκωθήκαμε στις 05:30! Ο Γάλλος ήθελε να με συνοδεύσει, αλλά εγώ του έλεγα πως δεν υπήρχε λόγος... Μετά, είπε πως θα έρθει μέχρι το μετρό. Ήρθε, αλλά δεν έφυγε!! Τελικά, με συνόδευσε στον σταθμό των τρένων και αντί να γυρίσει πίσω για να κοιμηθεί -άλλωστε, ήταν Σάββατο και είχε την ευκαιρία να ξεκουραστεί- έκατσε μαζί μου, φάγαμε πρωινό και ήρθε μέχρι την πόρτα του τρένου! :)
Ωραίος ο Συρίλ!!
Πήγα μέχρι το Mannheim, με πεντάλεπτη καθυστέρηση. Μέχρι το επόμενο τρένο για το Dortmund, ρώτησα για το αν χρειάζονται εισιτήρια για τις αμαξοστοιχίες που ήθελα να πάρω. Η απάντηση ήταν αρνητική, κάτι που με χαροποιήσε ιδιαίτερα.
Η δυσάρεστη είδηση ήταν ότι το τρένο μου άργησε να έρθει κατά 7' -αδιανόητο για Γερμανία, του λείπουν βαγόνια (!!!), δηλαδή εγώ που είχα κανονικότατη θέση και πλήρωσα γι' αυτή, έπρεπε να βολευτώ στο διάδρομο, στο κυλικείο ή οπουδήποτε αλλού και επειδή όλοι ανέβηκαν σε αυτό, άργησε να αναχωρήσει!! Εν ολίγοις, ήρθε 10:42, αντί για 10:35 και έφυγε στις 10:52... Με λιγότερα βαγόνια απ' όσα, είχαν εκδοθεί εισιτήρια!! Τέλος, έφτασα στον προορισμό μου 40' αργότερα!!!
Μου έκανε εντύπωση πως οι επιβάτες δε διαμαρτύροταν ιδιαίτερα!! Ακόμη, πως χρησιμοποιούσαν κανονικότατα την τουαλέτα του τρένου, όταν αυτό ήταν σταθμευμένο, κάτι που απαγορεύεται.
Αυτά, τα γράφω για μερικούς, που θεοποιούν οτιδήποτε ξένο. Επιπλέον, ίσως καταλάβουν κάποιοι πως ό,τι κάνει ο Ο.Σ.Ε. που αρκετοί θεωρούν "λίγο", γίνονται και σε ανεπτυγμένα κράτη, όπως στη Γερμανία. Άλλωστε, κατά τη διάρκεια της ίδιας ημέρας, οι καθυστερήσεις ήταν σύνηθες φαινόμενο...
Τακτοποίησα τα πράγματα μου στα ειδικά ντουλαπάκια και έφυγα για το γήπεδο. Χάζεψα, όταν είδα οπαδούς της αντιπάλου να σουλατσάρουν ανενόχλητοι, ανάμεσα σε εκείνους της τοπικής ομάδας! Μου άρεσε πως κάποιοι κυκλοφορούσαν με τα πεντάλιτρα βαρελάκια της μπύρας!!
Το τρένο προς την έδρα της Borussia, φυσικά και άργησε να φύγει. Πήγα στο γραφείο των εισιτηρίων και το πήρα αμέσως! Ακολούθησε η μπουτίκ -από την οποία αγόρασα λαβαράκι- και είσοδος στο γήπεδο μισή ώρα πριν.
Φοβερό!
"Ο κίτρινος τοίχος". Αυτοί είναι οι οργανωμένοι οπαδοί της BVB.
Πήγα μέχρι το Mannheim, με πεντάλεπτη καθυστέρηση. Μέχρι το επόμενο τρένο για το Dortmund, ρώτησα για το αν χρειάζονται εισιτήρια για τις αμαξοστοιχίες που ήθελα να πάρω. Η απάντηση ήταν αρνητική, κάτι που με χαροποιήσε ιδιαίτερα.
Η δυσάρεστη είδηση ήταν ότι το τρένο μου άργησε να έρθει κατά 7' -αδιανόητο για Γερμανία, του λείπουν βαγόνια (!!!), δηλαδή εγώ που είχα κανονικότατη θέση και πλήρωσα γι' αυτή, έπρεπε να βολευτώ στο διάδρομο, στο κυλικείο ή οπουδήποτε αλλού και επειδή όλοι ανέβηκαν σε αυτό, άργησε να αναχωρήσει!! Εν ολίγοις, ήρθε 10:42, αντί για 10:35 και έφυγε στις 10:52... Με λιγότερα βαγόνια απ' όσα, είχαν εκδοθεί εισιτήρια!! Τέλος, έφτασα στον προορισμό μου 40' αργότερα!!!
Μου έκανε εντύπωση πως οι επιβάτες δε διαμαρτύροταν ιδιαίτερα!! Ακόμη, πως χρησιμοποιούσαν κανονικότατα την τουαλέτα του τρένου, όταν αυτό ήταν σταθμευμένο, κάτι που απαγορεύεται.
Αυτά, τα γράφω για μερικούς, που θεοποιούν οτιδήποτε ξένο. Επιπλέον, ίσως καταλάβουν κάποιοι πως ό,τι κάνει ο Ο.Σ.Ε. που αρκετοί θεωρούν "λίγο", γίνονται και σε ανεπτυγμένα κράτη, όπως στη Γερμανία. Άλλωστε, κατά τη διάρκεια της ίδιας ημέρας, οι καθυστερήσεις ήταν σύνηθες φαινόμενο...
Τακτοποίησα τα πράγματα μου στα ειδικά ντουλαπάκια και έφυγα για το γήπεδο. Χάζεψα, όταν είδα οπαδούς της αντιπάλου να σουλατσάρουν ανενόχλητοι, ανάμεσα σε εκείνους της τοπικής ομάδας! Μου άρεσε πως κάποιοι κυκλοφορούσαν με τα πεντάλιτρα βαρελάκια της μπύρας!!
Το τρένο προς την έδρα της Borussia, φυσικά και άργησε να φύγει. Πήγα στο γραφείο των εισιτηρίων και το πήρα αμέσως! Ακολούθησε η μπουτίκ -από την οποία αγόρασα λαβαράκι- και είσοδος στο γήπεδο μισή ώρα πριν.
Φοβερό!
"Ο κίτρινος τοίχος". Αυτοί είναι οι οργανωμένοι οπαδοί της BVB.Ήμασταν 73.700 ανθρώποι στο γήπεδο -το οποίο δεν ήταν γεμάτο, απολαύσαμε 5 γκολ (4-1, υπέρ της γηπεδούχου) και το τρένο για τον γυρισμό ήταν γεμάτο (πιωμένους) Γερμανούς που έβριζαν εν χορώ τη μισητή γειτόνισα Σάλκε! ;) Αδιανόητη εικόνα κάποιου Γερμανού με κοντομάνικο και ενός άλλου με σηκωμένο το παντελόνι, για να φαίνεται το τατουάζ...
Πήγα πίσω στο σταθμό, πήρα τα πράγματα και έψαχνα μάταια για citibank. Κορυφαίο σκηνικό, όταν κάποιοι άνοιξαν ένα ντουλαπάκι και αντί να βγάλουν βαλίτσες ή κάτι παρεμφερές, έβγαλαν ένα κασάκι μπύρες!!!! :)
Έκανε απίστευο κρύο και επεφτε χιόνι και κατά τη διάρκεια του αγώνα και στο Duisburg. Το τρένο για το Amsterdam φυσικά και καθυστέρησε: 18'!
Ο Γάλλος μου έστειλε μήνυμα για τον αγώνα!!
Συνεννοήθηκα με τον Γαλάνη και με ενημέρωσε πως θα καθυστερήσει κανένα τέταρτο! Ελληνάρας!! ;)
Τελικά, έφτασα στο Rotterdam και συνάντησα τον καινούργιο μου οικοδεσπότη! :) Είχαμε πρόβλημα με το τραμ, το οποίο άργησε κανά μισάωρο να έρθει! Επιπλέον, αγόρασα το εισιτήριο των μέσων μαζικής μεταφοράς και εκεί παραλίγο να χάσω τα γάντια μου! Τα είπαμε στα γρήγορα, γνώρισα τον Έλληνα γείτονα του Κώστα και πήγαμε αρκετοί Έλληνες -οι περισσότεροι ακάλεστοι!!!- σε ένα πάρτυ σε σπίτι, μίας Ισπανίδας φίλης του Γαλάνη! :) Χάρηκα τον Κώστα, όταν συνεννούνταν με τους υπόλοιπους για τον ποιό δρόμο θα ακολουθήσουμε, που έχει ανοιχτό ένα μαγαζί τύπου κάβας και ειδικά όταν έλεγε οδούς στα Ολλανδικά!! Μου άρεσε πως και πόσο είχε αλλάξει η ρουτίνα του!! :)
Η περιπέτεια της βραδιάς είχε ως πρωταγωνιστή τον Κώστα, ο οποίος δε μπορούσε να βρει το μπουφάν του! Φαίνεται πως κάποιος του το είχε πάρει, αλλά δεν ξέραμε αν ήταν επίτηδες ή κατά λάθος! Το θέμα είναι πως είχε μέσα την ολλανδική κάρτα ανάληψης και έπρεπε να την ακυρώσει και να βγάλει καινούργια! Ακόμη, πήραν και το πουλόβερ μίας Ρουμάνας φίλης του!!
Τελικά, η κοπέλα έφυγε χωρίς το πουλόβερ και ο Κώστας με άλλο μπουφάν!!! ;)
Πήγα πίσω στο σταθμό, πήρα τα πράγματα και έψαχνα μάταια για citibank. Κορυφαίο σκηνικό, όταν κάποιοι άνοιξαν ένα ντουλαπάκι και αντί να βγάλουν βαλίτσες ή κάτι παρεμφερές, έβγαλαν ένα κασάκι μπύρες!!!! :)
Έκανε απίστευο κρύο και επεφτε χιόνι και κατά τη διάρκεια του αγώνα και στο Duisburg. Το τρένο για το Amsterdam φυσικά και καθυστέρησε: 18'!
Ο Γάλλος μου έστειλε μήνυμα για τον αγώνα!!
Συνεννοήθηκα με τον Γαλάνη και με ενημέρωσε πως θα καθυστερήσει κανένα τέταρτο! Ελληνάρας!! ;)
Τελικά, έφτασα στο Rotterdam και συνάντησα τον καινούργιο μου οικοδεσπότη! :) Είχαμε πρόβλημα με το τραμ, το οποίο άργησε κανά μισάωρο να έρθει! Επιπλέον, αγόρασα το εισιτήριο των μέσων μαζικής μεταφοράς και εκεί παραλίγο να χάσω τα γάντια μου! Τα είπαμε στα γρήγορα, γνώρισα τον Έλληνα γείτονα του Κώστα και πήγαμε αρκετοί Έλληνες -οι περισσότεροι ακάλεστοι!!!- σε ένα πάρτυ σε σπίτι, μίας Ισπανίδας φίλης του Γαλάνη! :) Χάρηκα τον Κώστα, όταν συνεννούνταν με τους υπόλοιπους για τον ποιό δρόμο θα ακολουθήσουμε, που έχει ανοιχτό ένα μαγαζί τύπου κάβας και ειδικά όταν έλεγε οδούς στα Ολλανδικά!! Μου άρεσε πως και πόσο είχε αλλάξει η ρουτίνα του!! :)
Η περιπέτεια της βραδιάς είχε ως πρωταγωνιστή τον Κώστα, ο οποίος δε μπορούσε να βρει το μπουφάν του! Φαίνεται πως κάποιος του το είχε πάρει, αλλά δεν ξέραμε αν ήταν επίτηδες ή κατά λάθος! Το θέμα είναι πως είχε μέσα την ολλανδική κάρτα ανάληψης και έπρεπε να την ακυρώσει και να βγάλει καινούργια! Ακόμη, πήραν και το πουλόβερ μίας Ρουμάνας φίλης του!!
Τελικά, η κοπέλα έφυγε χωρίς το πουλόβερ και ο Κώστας με άλλο μπουφάν!!! ;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου