Καινούργια ημέρα, καινούργιο μέρος: Dijon. Φτάσαμε με 30' καθυστέρηση, αλλά δε με πείραξε καθόλου, γιατί αυτό σήμαινε 30' περισσότερος ύπνος! Στο σταθμό περίμενα την Caroline, τη Γαλλίδα φίλη και οικοδέσποινα μου. Όσο την περίμενα, βρήκα μία πρίζα και φορτίζω το κινητό. Στη συνέχεια, έβγαλα τα εισιτήρια για τα επόμενα τρένα εντός Γαλλίας... Σχεδόν όλα με βόλευαν, ενώ σχεδόν ολόκληρος ο διάλογος έλαβε χώρα στα Αγγλικά!
Η φίλη μου ήρθε και με το αυτοκίνητο φτάσαμε στο σπίτι. Μου έδειξε τη στάση του λεωφορείου και έφυγε για τη δουλειά. Στο μεταξύ, της έδωσα ένα δωράκι από μία Πολωνή κοινή μας φίλη και τη Μαυροδάφνη. Προτού μπω για μπάνιο, ανακάλυψα πως ξέχασα την πετσέτα του σώματος στην Ιταλία! Δυστυχώς, το φαινόμενο αυτό είναι πολύ συχνό για 'μένα! Ευτυχώς, η πετσέτα ήταν "Ε.Σ.", οπότε δεν είχε απολύτως καμία αξία.
Αφού στέγνωσα, πήρα το γεύμα μου και προσπάθησα ανεπιτυχώς να μπω στο διαδίκτυο. Κάτι γίνεται με τον υπολογιστή. Αναγκαστικά, στράφηκα στην τηλέοραση και έβλεπα μουσικά κανάλια!
Πρέπει να σημειωθεί πως στο ένα από τα κανάλια, περνούσαν στο κάτω μέρος της οθόνης οι ειδήσεις σε τίτλους. Ακόμη και εκεί, η Ελλάδα αναφέρθηκε! Ο λόγος δεν ήταν άλλος από την οικονομία, αλλά δεν κατάλαβα τι έγραφε, διότι δε γνωρίζω Γαλλικά.
Αργότερα, ήρθε η οικοδέσποινα. Είχε διάλειμμα 12:00 - 14:00 στη δουλειά της. Φάγαμε κάτι απλό, γρήγορο και αρκετά παχυντικό: τηγανιτές πατάτες με μπέικον και τυρί. Στη συνέχεια χωνέψαμε συζητωντας και μετά έφυγε για δουλειά, ενώ εγώ για την πόλη.
Η φίλη μου δε μένει στο κέντρο. Εγώ όμως επειδή δεν πρόλαβα το λεωφορείο και επειδή αφ' ενός δεν ήθελα να περιμένω, αφ' ετέρου ήθελα να δω τη Dijon, έφτασα μέχρι το κέντρο με τα πόδια. Πιστεύω πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να επισκεφθείς μία πόλη, απ' το να την περπατήσεις. Βέβαια, δεν πήγαινα στα χαμένα, διότι είχα εξοπλιστεί με χάρτη.
Περιπλανιόμουν αρκετές ώρες. Εντύπωση μου προκάλεσε ένα μαγαζί που ήταν συνδιασμός ψιλικαντζίδικου (με εφημερίδες, περιοδικά, σοκολάτες κτλ), πρακτορείου ΠΡΟ-ΠΟ (αλλά τα στοιχήματα ήταν για τον ιππόδρομο, κυρίως) και καφετέριας (είχε μπάρ και προσέφερε καφέ και μπύρα). Αργότερα, έμαθα πως είναι πολύ διαδεδομένα τέτοιου τύπου μαγαζιά σε όλη την χώρα.
Η πόλη είναι όμορφη και γνωστή. Μόνο ο καιρός είναι μουντός, αλλά ευτυχώς δε βρέχει. Πηγαίνω προς το σημείο ενημέρωσης των τουριστών. Αγοράζω καρτ-ποστάλ και παρατηρώ πως υπάρχουν μεταφρασμένα βιβλία στα Γερμανικά, τα Αγγλικά και μάλλον τα Ιαπωνικά. Υποθέτω πως είναι γνωστή η πόλη σε άλλες χώρες, αλλά σ' εμάς όχι. Στη συνέχεια, αγόρασα μπλούζα από μαγαζί στα Γαλλικά για τον αδερφό μου. Μου άρεσε πολύ που στα πεζοδρόμια τους δεν είχαν παντού άσφαλτο, αλλά κάτι σαν χώμα.
Κάτι αξιοσημείωτο:
Αφίσα για ρεμπέτικο τραγούδι στη Ντιζόν
Το απόγευμα επιστρέφω στο σπίτι. Δε μπορούσα να το βρω, γι' αυτό τηλεφώνησα στην Caroline! Κατόπιν, χαζεύαμε διάφορες φωτογραφίες της στον υπολογιστή και εγώ μίλησα και με τον άλλο μου τον αδερφό, που ζήτησε μουστάρδες! Η πόλη, εκτός των άλλων φημίζεται και για τις μουστάρδες της. Νωρίτερα, η μητέρα μου με ειδοποίησε πως έφτασε το εισιτήριο της Manchester United. :)
Κατά το βραδάκι, πήγαμε με την κοπέλα σε ένα κοντινό εμπορικό κέντρο. Δειπνήσαμε με "La Montagrarde" και ήπιαμε "Kin". Το ποτό βασίζεται σε ένα τοπικό ζαρζαβατικό. Ασυνήθιστο είναι και το γεγονός πως τα μύδια ήταν πολύ διαδεδομένα, παρ' όλο που η συγκεκριμένη πόλη βρίσκεται αρκετά μακριά από θάλασσα. Το φαγητό ήταν πολύ καλό, ενώ βγήκε και οικονομικό, διότι η φίλη μου χρησιμοποίησε κουπόνια από τη δουλειά της και για το δικό μου φαγητό. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων καλύφθηκε από την εταιρία.
Ακολούθησε άραγμα στο σπίτι, συζήτηση, σερφάρισμα στο διαδίκτυο (επικοινωνία με Γαλλία και e-mail στη Dortmund για τον σαββατιάτικο αγώνα) και φυσικά ύπνος...
Εντύπωση μου προκάλεσε τόσο ο αυτόματος πωλητής προφυλακτικών έξω από φαρμακείο, αλλά κυρίως ο αυτόματος πωλητής μπουκέτων με λουλούδια!!! Πολύ μπροστά ο Γάλλος ανθοπωλης...
Αφού στέγνωσα, πήρα το γεύμα μου και προσπάθησα ανεπιτυχώς να μπω στο διαδίκτυο. Κάτι γίνεται με τον υπολογιστή. Αναγκαστικά, στράφηκα στην τηλέοραση και έβλεπα μουσικά κανάλια!
Πρέπει να σημειωθεί πως στο ένα από τα κανάλια, περνούσαν στο κάτω μέρος της οθόνης οι ειδήσεις σε τίτλους. Ακόμη και εκεί, η Ελλάδα αναφέρθηκε! Ο λόγος δεν ήταν άλλος από την οικονομία, αλλά δεν κατάλαβα τι έγραφε, διότι δε γνωρίζω Γαλλικά.
Αργότερα, ήρθε η οικοδέσποινα. Είχε διάλειμμα 12:00 - 14:00 στη δουλειά της. Φάγαμε κάτι απλό, γρήγορο και αρκετά παχυντικό: τηγανιτές πατάτες με μπέικον και τυρί. Στη συνέχεια χωνέψαμε συζητωντας και μετά έφυγε για δουλειά, ενώ εγώ για την πόλη.
Η φίλη μου δε μένει στο κέντρο. Εγώ όμως επειδή δεν πρόλαβα το λεωφορείο και επειδή αφ' ενός δεν ήθελα να περιμένω, αφ' ετέρου ήθελα να δω τη Dijon, έφτασα μέχρι το κέντρο με τα πόδια. Πιστεύω πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να επισκεφθείς μία πόλη, απ' το να την περπατήσεις. Βέβαια, δεν πήγαινα στα χαμένα, διότι είχα εξοπλιστεί με χάρτη.
Περιπλανιόμουν αρκετές ώρες. Εντύπωση μου προκάλεσε ένα μαγαζί που ήταν συνδιασμός ψιλικαντζίδικου (με εφημερίδες, περιοδικά, σοκολάτες κτλ), πρακτορείου ΠΡΟ-ΠΟ (αλλά τα στοιχήματα ήταν για τον ιππόδρομο, κυρίως) και καφετέριας (είχε μπάρ και προσέφερε καφέ και μπύρα). Αργότερα, έμαθα πως είναι πολύ διαδεδομένα τέτοιου τύπου μαγαζιά σε όλη την χώρα.
Η πόλη είναι όμορφη και γνωστή. Μόνο ο καιρός είναι μουντός, αλλά ευτυχώς δε βρέχει. Πηγαίνω προς το σημείο ενημέρωσης των τουριστών. Αγοράζω καρτ-ποστάλ και παρατηρώ πως υπάρχουν μεταφρασμένα βιβλία στα Γερμανικά, τα Αγγλικά και μάλλον τα Ιαπωνικά. Υποθέτω πως είναι γνωστή η πόλη σε άλλες χώρες, αλλά σ' εμάς όχι. Στη συνέχεια, αγόρασα μπλούζα από μαγαζί στα Γαλλικά για τον αδερφό μου. Μου άρεσε πολύ που στα πεζοδρόμια τους δεν είχαν παντού άσφαλτο, αλλά κάτι σαν χώμα.
Κάτι αξιοσημείωτο:
Αφίσα για ρεμπέτικο τραγούδι στη ΝτιζόνΚατά το βραδάκι, πήγαμε με την κοπέλα σε ένα κοντινό εμπορικό κέντρο. Δειπνήσαμε με "La Montagrarde" και ήπιαμε "Kin". Το ποτό βασίζεται σε ένα τοπικό ζαρζαβατικό. Ασυνήθιστο είναι και το γεγονός πως τα μύδια ήταν πολύ διαδεδομένα, παρ' όλο που η συγκεκριμένη πόλη βρίσκεται αρκετά μακριά από θάλασσα. Το φαγητό ήταν πολύ καλό, ενώ βγήκε και οικονομικό, διότι η φίλη μου χρησιμοποίησε κουπόνια από τη δουλειά της και για το δικό μου φαγητό. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων καλύφθηκε από την εταιρία.
Ακολούθησε άραγμα στο σπίτι, συζήτηση, σερφάρισμα στο διαδίκτυο (επικοινωνία με Γαλλία και e-mail στη Dortmund για τον σαββατιάτικο αγώνα) και φυσικά ύπνος...
Εντύπωση μου προκάλεσε τόσο ο αυτόματος πωλητής προφυλακτικών έξω από φαρμακείο, αλλά κυρίως ο αυτόματος πωλητής μπουκέτων με λουλούδια!!! Πολύ μπροστά ο Γάλλος ανθοπωλης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου