Καλησπέρα! :)
Τι κάνουμε;; Οι περισσότεροι φεύγουν ή θα φύγουν για το τριήμερο που ακολουθεί!! Κι εγώ θα φύγω, αλλά για λίγο πιο μακριά και για περισσότερες από 3 ημέρες! :)
Μ' έπιασε η διάθεση για σκέψη!! Μάλλον, λόγω ταξιδιού!!!
Πάντα ήμουνα θιασώτης του "γρήγορα, αλλά όχι βιαστικά". Με την έννοια του ότι: όχι να "σκοτωθείς" για να κάνεις κάτι. Καν' το με τους ρυθμούς σου -οι ρυθμοί όλων άλλωστε διαφέρουν...- αλλά, με το πιο γρήγορο τέμπο σου!!! Αλλά, σε κάθε περίπτωση, κάνε το προσεκτικά και σίγουρα όχι τσαπατσούλικα... Προσωπικά, σιχαίνομαι την τσαπατσουλιά...
Έτσι και με το ταξίδι μου, που άτυπα ξεκινά σήμερα.
Για την ακρίβεια, μπορεί να ακούγεται σαν κάτι γρήγορο, αλλά δεν ισχύει! Το ταξίδι αυτό στριφογύριζε στο μυαλό μου, από τότε που ήμουν στον Ε.Σ. Τον στρατό ακολούθησε μία εβδομάδα χαλάρωσης στην Αθήνα, κατόπιν μελέτη και εξετάσεις... Η απόφαση πάρθηκε γρήγορα, αλλά όχι επιπόλαια!
Απλά, από την άλλη, δεν αντέχω όταν κάποιος το σκέφτεται, το ξανασκέφτεται, το ματαξανασκέφτεται και ενώ αναγνωρίζει την ιδέα ως καλή, πάλι δεν αποφασίζει... Αυτό είναι που εγώ λέω "γραφειοκρατεία" και με εκνευρίζει αφάνταστα...
Προσοχή: δεν αναφέρομαι στην κατάσταση που κάποιος δεν έχει χρόνο, χρήματα, ή ακόμη και αν πάει ως φιλοξενούμενος σε κάποιον φίλο του, ο τελευταίος δεν θα έχει χρόνο, διότι υπάρχουν κι άλλες υποχρεώσεις...
Αλλά, όταν όλα συνηγορούν υπέρ σου, όταν η ιδέα έρχεται μεν από το πουθενά, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολο να πραγματοποιηθεί, τότε το μόνο πραγματικό εμπόδιο είναι το μυαλό του καθενός και τα "κολλήματα" που έχει ο ίδιος.
Επ' ουδενί κατακρίνω κάποιον που λειτουργεί έτσι (δεν έχω απολύτως κανένα δικαίωμα, διότι δεν είμαι κανένας καλύτερος...), ούτε περιμένω από τους άλλους να με ακολουθούν πάντα. Όπως προείπα, ο καθένας θέλει τον χρόνο του. Άλλωστε, υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει κολλήματα;; ;)
Απλά, πιστεύω πως τα εμπόδια που αυτοπροβάλλει κάποιος είναι εικονικά ή/και πλασματικά και δεν αποτελούν τίποτα άλλο, παρά δικαιολογίες... Τα οποία "προβλήματα" λύνονται, με λίγη καλή θέληση και διάθεση...
Αλλά, στην τελική χαμένος βγαίνει ο "σκεφτικός"... Διότι ακόμη και να μην αξίζει τελικά η εκδρομή, τότε θα το χει μετανιώσει, αφού το έχει ζήσει...
Αυτά τα ολίγα, με αφορμή τις καταστάσεις των ημερών που προηγήθηκαν.
Καλά να περάσουμε!! :)
Υ.Γ.: Αυτό το ιστολόγιο θ' αλλάξει για λίγο μορφή και θα γίνει ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο!! ;) Ελπίζω, μόνο να έχω τη διάθεση να γράφω, καθώς και πρόσβαση στο διαδίκτυο καθημερινά!
Τι κάνουμε;; Οι περισσότεροι φεύγουν ή θα φύγουν για το τριήμερο που ακολουθεί!! Κι εγώ θα φύγω, αλλά για λίγο πιο μακριά και για περισσότερες από 3 ημέρες! :)
Μ' έπιασε η διάθεση για σκέψη!! Μάλλον, λόγω ταξιδιού!!!
Πάντα ήμουνα θιασώτης του "γρήγορα, αλλά όχι βιαστικά". Με την έννοια του ότι: όχι να "σκοτωθείς" για να κάνεις κάτι. Καν' το με τους ρυθμούς σου -οι ρυθμοί όλων άλλωστε διαφέρουν...- αλλά, με το πιο γρήγορο τέμπο σου!!! Αλλά, σε κάθε περίπτωση, κάνε το προσεκτικά και σίγουρα όχι τσαπατσούλικα... Προσωπικά, σιχαίνομαι την τσαπατσουλιά...
Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, αλλά δεν είναι.
Έτσι και με το ταξίδι μου, που άτυπα ξεκινά σήμερα.
Για την ακρίβεια, μπορεί να ακούγεται σαν κάτι γρήγορο, αλλά δεν ισχύει! Το ταξίδι αυτό στριφογύριζε στο μυαλό μου, από τότε που ήμουν στον Ε.Σ. Τον στρατό ακολούθησε μία εβδομάδα χαλάρωσης στην Αθήνα, κατόπιν μελέτη και εξετάσεις... Η απόφαση πάρθηκε γρήγορα, αλλά όχι επιπόλαια!
Απλά, από την άλλη, δεν αντέχω όταν κάποιος το σκέφτεται, το ξανασκέφτεται, το ματαξανασκέφτεται και ενώ αναγνωρίζει την ιδέα ως καλή, πάλι δεν αποφασίζει... Αυτό είναι που εγώ λέω "γραφειοκρατεία" και με εκνευρίζει αφάνταστα...
Προσοχή: δεν αναφέρομαι στην κατάσταση που κάποιος δεν έχει χρόνο, χρήματα, ή ακόμη και αν πάει ως φιλοξενούμενος σε κάποιον φίλο του, ο τελευταίος δεν θα έχει χρόνο, διότι υπάρχουν κι άλλες υποχρεώσεις...
Αλλά, όταν όλα συνηγορούν υπέρ σου, όταν η ιδέα έρχεται μεν από το πουθενά, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολο να πραγματοποιηθεί, τότε το μόνο πραγματικό εμπόδιο είναι το μυαλό του καθενός και τα "κολλήματα" που έχει ο ίδιος.
Επ' ουδενί κατακρίνω κάποιον που λειτουργεί έτσι (δεν έχω απολύτως κανένα δικαίωμα, διότι δεν είμαι κανένας καλύτερος...), ούτε περιμένω από τους άλλους να με ακολουθούν πάντα. Όπως προείπα, ο καθένας θέλει τον χρόνο του. Άλλωστε, υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει κολλήματα;; ;)
Απλά, πιστεύω πως τα εμπόδια που αυτοπροβάλλει κάποιος είναι εικονικά ή/και πλασματικά και δεν αποτελούν τίποτα άλλο, παρά δικαιολογίες... Τα οποία "προβλήματα" λύνονται, με λίγη καλή θέληση και διάθεση...
Αλλά, στην τελική χαμένος βγαίνει ο "σκεφτικός"... Διότι ακόμη και να μην αξίζει τελικά η εκδρομή, τότε θα το χει μετανιώσει, αφού το έχει ζήσει...
Αυτά τα ολίγα, με αφορμή τις καταστάσεις των ημερών που προηγήθηκαν.
Καλά να περάσουμε!! :)
Υ.Γ.: Αυτό το ιστολόγιο θ' αλλάξει για λίγο μορφή και θα γίνει ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο!! ;) Ελπίζω, μόνο να έχω τη διάθεση να γράφω, καθώς και πρόσβαση στο διαδίκτυο καθημερινά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου