Απολογισμός: Που πήγα για την Α.Ε.Λ. στη Β' Εθνική.

Καλησπέρα/καλημέρα!! :)

Τι κάνουμε;;

Κατά την προσφιλή μου συνήθεια, τελευταία γράφω βράδυ!! :) Επίσης, η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται κανονικά!! Σήμερα, με τα εκτός έδρας που συνόδεψα την Α.Ε.Λ. στη Β' Εθνική κατηγορία!!

1. Άρης - Α.Ε.Λ.: 1-1, 12/04/1998 Αυτό ήταν και το πρώτο μου εκτός έδρας που πήγα ποτέ... Κατευθείαν στα δύσκολα;; ;) Μάλλον!! :) Τέλος πάντων, ήταν όταν ο Άρης είχε πέσει στη Β' Εθνική -λόγω της απίστευτης ιστορίας με τα δελτία που τα ξέχασαν στο πούλμαν οι άνθρωποι της ομάδας!!! Επίσης, είχαμε πάει με τον ξαδερφό μου στη θύρα 1 του Χαριλάου και μάλλον ήμασταν οι μόνοι που φύγαμε χαρούμενοι!!! Γιατί;; Μα επειδή ισοφαρίσαμε στις καθυστερήσεις! ;)
2. Α.Ο. Τρικάλων - Α.Ε.Λ.: 3-3, 04/10/1998 Αλλάξαμε σεζόν, αλλά όχι κατηγορία! Αυτό μας ανάγκασε να μεταφερθούμε μέχρι τα Τρίκαλα!! Το ωραίο ήταν οτι η ζήτηση ήταν μεγάλη και έτσι πήγαμε στα Κ.Τ.Ε.Λ. Τρικάλων επί της Ηρώων Πολυτεχνείου, επιβιβαστήκαμε σε 2 λεωφορεία -αν θυμάμαι καλά- εκτός των ήδη γεμάτων που είχαν κλείσει οι "Μόνστερς" και φύγαμε για Τρίκαλα!!!! Θυμάμαι πως σ' ένα από τα "ψαχτήρια" είχαν συλλάβει κάποιον που είχε φωτοβολίδα... Αυτή ήταν η πρώτη μου οργανωμένη εκδρομή και σίγουρα αξέχαστη!!! :) Δυστυχώς, δεν κράτησα το εισιτήριο...
3. Πιερικός - Α.Ε.Λ.: 1-3, 25/10/1998 Αφού είδα πως μ' άρεσε η φάση των εκδρομών, με το μυαλό πάνω απ' το κεφάλι και χωρίς πολλή σκέψη, πήγα και στον Πιερικό και δεν το μετάνιωσα καθόλου!!! Το καλό σκηνικό ήταν, όταν μας σταμάτησαν για ψάξιμο οι αστυνομικοί!!! Ήταν κοντά στο γήπεδο, επί της εθνικής οδού και είχε 2 σαν σούπερ-μάρκετ. Ο ιδιοκτήτης του ενός, με το που μας είδε, κλείδωσε κι έφυγε!!!!! Ο άλλος, μάλλον εκείνη τη μέρα είχε περισσότερη χασούρα, παρά κέρδη... Κι αυτό διότι ήταν πανάκριβος -400 δραχμές τότε, για ένα σάντουιτς με ζαμπόν και κασέρι;;;- αλλά και επειδή μερικοί "αγόρασαν", εκμεταλλευόμενοι το πλήθος... (να γιατί φταίμε και οι οπαδοί που σε εκδρομές δεν μας σταματάνε, παρά μόνο για ψάξιμο και δεν μας αφήνουν ούτε τουαλέτα να πάμε...)
4. Παναχαική - Α.Ε.Λ.: 4-0, 20/12/1998 Εκδρομή ημερήσια με το αυτοκίνητο, μέχρι την Πάτρα!! Με τον ξαδερφό μου και τον θείο μου... Φύγαμε στο 3-0 και το 4ο γκολ το ακούσαμε στο καράβι... Λεπτομέρεια: τότε η ομάδα μας λεγόταν "Π.Α.Ε. STAFF Α.Ε.Λ."
5. Λεβαδειακός - Α.Ε.Λ.: 1-1, 17/10/2004 "Τα πέτρινα χρόνια" έχουν περάσει και η ομάδα ανεβαίνει. Αδιάφορο παιχνίδι που προηγηθήκαμε, αλλά ισοφαριστήκαμε! Ο Σίσιτς τότε ήταν στα βυσσινί και είχε αποβληθεί, επειδή είχε χτυπήσει έναν παίχτη του Λεβαδειακού, εκτός φάσης!!! Καλή εκδρομή, με χαζοεπεισόδια. Όταν φεύγαμε και περνούσαμε μέσα απ' την πόλη με τα λεωφορεία, μας πετούσαν αντικείμενα, μάλλον πιτσιρίκια! Τότε το πούλμαν σταμάτησε και οι αστυνομικοί που μας συνόδευαν, επειδή φοβήθηκαν τα χειρότερα, έκαναν σωστά τη δουλειά τους και απομάκρυναν αυτούς που πετούσαν τα πράματα.
   
6. Απόλλων Σμύρνης - Α.Ε.Λ.: 2-1, 31/10/2004 Απ' το συγκεκριμένο παιχνίδι, θυμάμαι την απίστευτη ευκαιρία του Αλεξανδρή, μπροστά στο άδειο τέρμα!!! Καθώς και το χτύπημα στον Κατερίνη από οπαδό -ο οποίος φυσικά ξέφυγε- όταν πήγε ο παίχτης να εκτελέσει ένα πλάγιο!!! Η ταλαιπώρια όμως για να πάμε δεν περιγράφεται!!! Πήγα κυριολεκτικά από Λάρισα προς Αθήνα, μέσω Θεσσαλονίκης!!!!!!!!! Ταξίδι το βράδυ, όλη μέρα στην Αθήνα και αποτυχημένη προσπάθεια να φωτογραφηθούμε μπροστά στον "άγνωστο στρατιώτη" με το κασκόλ της Α.Ε.Λ.!!!!!! Επίσης, γνωριμία με παππού που ήταν η ζωντανή ιστορία της ομάδας -ήταν γηραιότερος απ' αυτήν, την ακολουθούσε, έπαιρνε και τη γυναίκα του μαζί (!!!!) και μας είπε κάποια πράγματα!!! Τέλος, απρόσμενη συνάντηση μέσα στο γήπεδο, με έναν φίλο μου!!! Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο ύπνος στον σταθμό, βρώμικοι και ταλαιπωρημένοι και ο βραδινός γυρισμός, πάλι με το τρένο...
7. Για το Κύπελλο: Χαλκηδώνα Νήαρ Ηστ - Α.Ε.Λ.: 1-0, 02/02/2005 Εκδρομή που κανονίστηκε σ' έναν καφέ, εντελώς τυχαία, μ' ένα φίλο μου!! Πήραμε το βραδινό τρένο φυσικά!! ;) Το "ό,τι να 'ναι" ήταν ότι γνωρίσαμε στο αστικό τον γιατρό του αγώνα (!!!), στην κερκίδα τον πατέρα ενός ποδοσφαιριστή -δε θυμάμαι ποιού, έναν παλιό οπαδό που του λες μία μέρα οποιουδήποτε έτους, σου λέει ποιά ημέρα της εβδομάδας είναι και δεν του φαίνεται παράξενο (!!!!!!) και τέλος, ο κύκλος ολοκληρώθημε μετά τη λήξη του αγώνα με τα πέναλτι που χτυπούσε, αυτός που εμφανίζεται πάντα στο φόντο, όταν γίνονται δηλώσεις από παίχτες, πολιτικούς, οποιονδήποτε!!!! :) Στο παιχνίδι που έγινε στο γήπεδο της Νεάπολης, ο Ντένις Σέρμπαν τραυματίστηκε στο φρύδι με το που μπήκε, σε μία διεκδίκηση. Ήταν απ' τις πιο γλυκές ήττες, αν και θα μπορούσε να είναι οδυνηρή, γιατί οι γηπεδούχοι έχασαν απίστευτη ευκαιρία στο τέλος... Αν έβαζαν το γκολ, θα αποκλειόμασταν...

Σίγουρα οι αναμνήσεις αυτές είναι συγκινητικές, αλλά δε χρειάζεται να τις ξαναζήσουμε... ;)

Τις καλημέρες μου! :)