Ποδόσφαιρο: απλή συνωνυμία

Καλησπέρα!! :)

Τι κάνουμε;;

Εγώ σήμερα δεν ήμουν και πολύ καλά, αλλά τώρα έχω συνέλθει!!

Χθες, έλαβε χώρα το ντέρμπυ της Ισπανίας. Αναφέρομαι φυσικά στο Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης. Για την ιστορία, να πούμε πως το σκορ έληξε 5-0 (!) υπέρ της γηπεδούχου. Με αφορμή αυτόν τον αγώνα, θέλω να παραθέσω ένα σχόλιο.

Δεν υπάρχει λόγος να μακρυγορήσω. Τα πράγματα είναι απλά:

Σε κάποιες χώρες παρακολουθούν ποδόσφαιρο. Το άθλημα, που προσφέρει τόσες και τόσες συγκινήσεις, που χαρίζει απλόχερα τόσα συναισθήματα. Αυτό που μπορεί να χαλάσει ή να φτιάξει τη διάθεση σου. Είναι το ίδιο παιχνίδι που οι ψυχολόγοι ψάχνουν τόσα χρόνια να ανακαλύψουν, γιατί μας κάνει να ασχολούμαστε μαζί του.

(Προφανώς, δεν υποστήριζαν καμία ομάδα μικροί και δεν έχουν δει ποτέ ποδοσφαιρικό αγώνα!! ;) )

Αντίθετα, εμείς στην Ελλάδα παρακολουθούμε κάτι που είναι κατ' εφημισμόν ποδόσφαιρο: 22 νοματαίοι που κυνηγούν μιά μπάλα, με αποτέλεσμα να την ταλαιπωρούν... Κάθε Σαββατοκύριακο λαμβάνει χώρα αυτό, ενώ την υπόλοιπη εβδομάδα είτα φανερά, είτε κρυφά, γίνεται προσπάθεια επηρεασμού των κέντρων αποφάσεων, των διαιτητών κτλ. Άλλοι, πιό "ψαγμένοι" κανονίζουν τα του στοιχήματος, με προσυνεννοημένους αγώνες. Τέλος, τα επεισόδια μεταξύ "οπαδών", λαμβάνουν χώρα σε μερικές περιπτώσεις και τις 7 ημέρες της εβδομάδας...

Όχι ότι αλλού δε γίνονται αυτά: Πρόσφατα τα παραδείγματα της Ιταλίας και της Γερμανίας σε στημένους αγώνες. Ενώ, η εν λόγω "διαδικασία" επηρεάζει ακόμη και διοργανώσεις, όπως το Τσάμπιονς Λιγκ.

Αλλά, τι να πει κανείς για το πρώτο καταπληκτικό χθεσινό γκολ;; Υπάρχει περίπτωση να δουν τα μάτια μας από κοντά τέτοια ενέργεια, σε ελληνικό γήπεδο;; Φυσικά, δεν είναι όλοι οι αγώνες του ισπανικού/αγγλικού/γαλλικού πρωταθλήματος τόσο καλοί! Αλλά, όπως και να το κάνουμε, είναι τουλάχιστον ένα επίπεδο παραπάνω από τους δικούς μας...

Προσωπικά, είχα την τύχη να παραστώ σε διάφορους ευρωπαικούς αγώνες, τόσο για τα εγχώρια πρωταθλήματα, όσο και για τις διασυλλογικές διοργανώσεις. Ανάμεσα σε αυτά, έχω δει βέβαια και παιχνίδια που ωχριούν μπροστά στη δικιά μας "Β' Εθνική"...

Εν κατακλείδι, δεν ευχαριστιόμαστε θέαμα. Το ποδόσφαιρο μας δεν είναι γιορτή (πως θα μπορούσε άλλωστε, αφού τόσοι το περιτριγυρίζουν με σκοπό να αρπάξουν εξουσία/χρήμα) και σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ λόγος για να δεις έναν αγώνα, αν δεν παίζει η ομάδα σου ή αν δεν έχεις στοιχηματίσει...

:(

Καληνύχτα...

Αποχαιρετισμός στο Αλκαζάρ...

Καλημέρα από την όμορφη Στουτγκάρδη!! :)

Παρ' όλο που βρίσκομαι τόσο μακριά από τη Λάρισα, δε γινόταν να με αφήσει ασυγκίνητο το γεγονός πως η ομάδα μου σήμερα κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο...

Λέει αντίο στο Αλκαζάρ!!!

Φαντάζει απίστευτο, αλλά μετά από 46 χρόνια (όσα και τα έτη ίδρυσης της) καλείται να αφήσει έναν χώρο, στον οποίο έπαιξε σχεδόν από την πρώτη στιγμή!! Σ' έναν χώρο, που τον ξέρει όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα και έχει γίνει στίχος από τραγούδι ("Τούμπα, Αλκαζάρ και Καλογρέζα μου", σαν πλανόδιο τσίρκο του Δημήτρη Μητροπάνου).

Φυσικά η ομάδα μας σαν γηπεδούχος έχει αγωνιστεί και σε άλλα γήπεδα! Τα πρώτα της παιχνίδια νομίζω πως στα έδινε στο χωμάτινο γήπεδο, ακριβώς δίπλα από το σημερινό στάδιο Αλκαζάρ. Το χωμάτινο γήπεδο στέκει μέχρι και σήμερα εκεί! Επίσης, έχουμε δει τα βυσσινί σε θεωρητικά εντός έδρας αγώνες, σε γήπεδα όπως αυτό του Απόλλων Λάρισας, το Πανθεσσαλικό Στάδιο, ακόμη και στο ΕΑΚ Κοζάνης, για ένα παιχνίδι κυπέλλου με τον Π.Α.Ο.Κ.!!!!

Όπως και να 'χει, σήμερα κάποιοι χιλιάδες τυχεροί θα κάνουν για τελευταία φορά (μέχρι την επόμενη!! ;) ) την καθιερωμένη ευχάριστη βόλτα από το κέντρο, θα διαπεράσουν τη γέφυρα πάνω από το ποτάμι, θα διέλθουν του πάρκου και θα εισέλθουν στο ιστορικό γήπεδο... Η συγκεκριμένη βόλτα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των εντός έδρας αγώνων της Α.Ε.Λ.άρας μας!! Δυστυχώς, η διαδρομή για το νέο γήπεδο δεν έχει ούτε ποτάμι, ούτε πάρκο, αλλά οι φίλαθλοι θα βρούν τη λύση... ;)

Στα του γηπέδου τώρα: αν το δεις κάποιος αντικειμενικά είναι παλιό, δεν προσφέρει καμία άνεση, έχει υγρασία που τρυπάει τα κόκκαλα, οι τουαλέτες είναι άθλιες, έχει ταρτάν που κρατά τον φίλαθλο σε απόσταση και όλα τα μειονεκτήματα του κόσμου.

Αλλά είναι το Αλκαζάρ μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μέσα σε αυτό έχουν γραφτεί σελίδες με αποχρώσεις όλων των συναισθημάτων. Μέσα στο ίδιο μέρος η ομάδα μεγαλούργησε στους αγώνες τη σεζόν που πήρε το πρωτάθλημα. Τα παλαιότερα ευρωπαικά παιχνίδια δίνοταν εκεί! Στο Αλκαζάρ έδωσε τους αγώνες που την οδήγησαν στις 2 κατακτήσεις του κυπέλλου (οι τελικοί έγιναν σε Ο.Α.Κ.Α. και Πανθεσσαλικό αντίστοιχα). Στο Αλκαζάρ έπαιζε όταν παράπαιε σε Β' και Γ' Εθνική... Έχουμε δει ομάδες σαν τον Απόλλων Κρύας Βρύσης και τον Βύζαντα Μεγάρων να αγωνίζονται ενάντια στην Α.Ε.Λ.άρα μας και να μην είναι φιλικοί αγώνες!!!! (πόσο χαμηλά είχαμε πέσει...) Εκεί, έχουν ακουστεί τόσες υποσχέσεις από διορισμένους προέδρους... (ευτυχώς απαλλαχθήκαμε έγκαιρα). Στο ίδιο μέρος έχουν γίνει οφθαλμοφανή διαιτητικά "σφάλματα", εις βάρος της ομάδας μας, έχουμε δει την ομάδα να ευνοείται, να χάνει δικά της παιχνίδια, να ανατρέπει εις βάρος της σκορ! Εκεί, έχουν ακουστεί επιτυχημένα συνθήματα, θεικές ατάκες, μπινελίκια, διενέξεις μεταξύ των οπαδών. Τα τελευταία, θα λάβουν χώρα και στο καινούργιο γήπεδο, διότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κερκίδας. ;)

Μέσα στο Αλκαζάρ έχουν λάβει χώρα και λιγότερο σημαντικά πράγματα, όπως συμπλοκές μεταξύ οπαδών, συναυλίες και αγώνες άλλων ομάδων (όπως Ποσειδών Ν. Πόρων - Πανιώνιος!!).

Χώρια οι προσωπικές εμπειρίες του γράφοντος στο ταρτάν του γηπέδου, με τον Πελασγό...

Επίσης, εκεί έχασε άδικα τη ζωή του ένας άνθρωπος.

Εκεί έχουν παίξει όλοι οι ποδοσφαιριστές μας, που μας αποχαιρέτησαν πρόωρα.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς και τι ιστορία να πρωτοπεί;;

Είναι χαρακτηριστικό πως ένα καλοκαίρι έτυχε να περνάω από το πάρκο, δίπλα στο στάδιο. Το είδα ανοιχτό και μπήκα! Άρχισα να σκέφτομαι τι βιώματα έχω εγώ από αυτό το μέρος και βούρκωσα!! Θυμόμουν χαρακτηριστικά όταν με πήγαινε ο πατέρας μου στην θύρα 2, αλλά φυσικά δεν καταλάβαινα και πολλά!! Αργότερα, με τον ξαδερφό μου (τον κυριότερο λόγο που έγινα και παρέμεινα Α.Ε.Λ.) παρακαλούσαμε τους γηραιότερους κυρίους να λένε πως ήμασταν παιδιά τους και να μας βάζουν!! Μια φορά, ο τύπος στην είσοδο δεν άφησε έναν παππού που ήθελε να με περάσει και τότε ο παππούς του ρίξε ένα απίστευο μπινελίκι, κλείνοντας με την φράση: "αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον της Α.Ε.Λ." !!!

Πόσο δίκιο είχε!!!

Στη συνέχεια, δημιουργήθηκε η παιδική κερκίδα και πηγαίναμε εκεί!

Όταν δε δείχναμε και τόσο παιδιά, για να μπαίνουμε τζάμπα, πηγαίναμε για να δίνουμε τις μπάλες!!!!!!! Είχε ήδη ξεκινήσει η κατρακύλα και θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα παιδί που μου είχε πει: "Ο πατέρας μου έχει καρδιά και ο γιατρός του έχει απαγορεύσει το γήπεδο. Γι' αυτό μαθαίνει τα αποτελέσματα των αγώνων μετά"!!!!!

Έπειτα, πανηγυρίσαμε ανόδους, στεναχωρεθήκαμε με κακή μπάλα και αποτελέσματα, επευφημήσαμε, αμφισβητήσαμε και να 'μαστε τώρα στο σημείο που αποχαιρετούμε τον ναό μας.

Πως μπορεί κανείς ν' αποχαιρετήσει το πατρικό του σπίτι, που έζησε μία ολόκληρη ζωή;; Που όλοι ξέρουν που είναι και ποιός μένει εκεί;; Που η διαδρομή προς αυτό ακολουθείται ανεπαίσθητα από χιλίαδες ανθρώπους κάθε δεύτερη Κυριακή;;

Σήμερα πραγματικά στεναχωρίεμαι που δε μπορώ να παρευρεθώ. Πάντως, είμαι σίγουρος πως θα κλάψουν και οι πέτρες... Με δάκρυα αληθινά, γιατί αφήνουν ένα κομμάτι του εαυτού τους, όσες ψυχές θα είναι εκεί...

Το μόνο που με παρηγορεί είναι πως στο καινούργιο γήπεδο θα γραφτούν ενδοξότερες σελίδες! Γιατί, τροχός είναι και γυρίζει και κάποια στιγμή η Α.Ε.Λ.άρα μας θα ξαναπάρει το πρωτάθλημα... "Έχει το στίγμα του πρωταθλητή", όπως είχε πει ένας φίλος.

Επίσης, παρηγορούμαι στη σκέψη πως δεν ξενιτευτήκαμε μέσα σε μία νύχτα, βίαια (όπως έπαθε η Α.Ε.Κ. με το "Νίκος Γκούμας"), ούτε θα παίζουμε σε ξένο γήπεδο (όπως ο Π.Α.Ο.). Τέλος, είμαστε καλύτεροι και από τον Ο.Σ.Φ.Π., γιατί: 1) το φτιάξαμε μόνοι μας, εν μέσω κρίσης και 2) το Αλκαζάρ θα παραμείνει εκεί και κάποια στιγμή, θα ξαναχρησιμοποιηθεί (όχι όπως το Καραισκάκη που το γκρέμισαν και έφτιαξαν άλλο γήπεδο στη θέση του, με λεφτά του φορολογούμενου).

Θα ησυχάσουν επιτέλους και οι αθλητές του στίβου, που δικαίως παραπονούνταν κάθε τόσο για την κατάσταση του ταρτάν μετά τους εντός έδρας αγώνες...

Τα καλύτερα έρχονται

Σαν πλανόδιο τσίρκο:

"http://www.youtube.com/watch?v=38C8CcJjXkM"

Θάνατος Γιώργου Μητσιμπόνα:

http://www.youtube.com/watch?v=EqToIpwxXxs&feature=related

Θάνατος Χαράλαμπου Μπλιώνα, μέρος 1ο:

http://www.youtube.com/watch?v=qaAFKU6BNpU&feature=related

Αν θέλει κάποιος να εκνευριστεί, ας ακούσει τον αστυνομικό διευθυντή. Ειδικά στο σημείο: "[...] οι έρευνες γινόταν μακροσκοπικώς [...]"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Από τότε ακόμη, οι ίδιες βλακείες από την αστυνομία...

Θάνατος Χαράλαμπου Μπλιώνα, μέρος 2ο:

http://www.youtube.com/watch?v=luXDz-BNLkQ&feature=related

Απαράδεκτος ο διαιτητής που επέτρεψε να συνεχιστεί το παιχνίδι. Απαράδεκτο το γεγονός πως τον άνθρωπο τον μετέφεραν πάνω σε διαφημιστική πινακίδα... "[...]Τυχαίο συμβάν, στα γήπεδα συμβαίνουν αυτά τα πράγματα[...]" είπε στο 2ο βίντεακι ο αστυνομικός διευθυντής! Επίσης, "[...]έγιναν έρευνες[...]", ανασκευάζοντας τις πρώτες δηλώσεις. Συγκινητικός ο κ. Γκμοχ. "[...]Όλοι φταίμε[...]"

Φυσικά, τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε...

Κάποιες σκέψεις για το ελληνικό πρωτάθλημα, από κάποιον που είναι μακριά!!

Καλημέρα!! :)

Εδώ στην όμορφη Στουτγκάρδη, άρχισε ο χειμώνας!!! Βέβαια, τώρα έχει ήλιο, αλλά φυσάει αρκετά! ;)

Παρακολουθούσα με ενδιαφέρον και όσο μπορούσα περισσότερο τα τεκταινόμενα στην ποδοσφαιρική Ελλάδα! Αν υπάρχουν ανακρίβειες και λάθη, παρακαλώ συγχωρήστε με! :)

Ας ξεκινήσουμε με όσα έγιναν τον τελευταίο καιρό στον συνδεσμιακό χώρο. Επειδή πηγαίνω από παιδί στα γήπεδα (ελέω πατέρα και ξαδερφού), έχοντας ταξιδέψει εκτός έδρας, τόσο οργανωμένα, όσο και μεμονωμένα, έχω ζήσει κάποιες καταστάσεις: άρα θεωρώ πως έχω μια εμπειρία! ;)

Πάντα ήμουν κοντά σε συγκεκριμένο σύνδεσμο, αλλά ποτέ μέλος του. Το θέμα ήταν πρακτικό: δε χρειάστηκε ποτέ, γιατί πάντα έβρισκα εισιτήρια! ;) Ίσως αυτό διαφοροποιεί τη σκέψη μου, αλλά είναι ότι εγώ πιστεύω.

Είναι οι σύνδεσμοι "κακοί";;;

Επιχειρείται εδώ και χρόνια μια συστηματική δαιμονοποίηση των συνδέσμων. Δεν είναι ούτε επί Γης παράδεισοι, αλλά δεν είναι και άντρα κακοποιών. Εξαρτάται από πολλά πράγματα. Παίζει σημαντικό ρόλο ποιάς ομάδας είναι, σε ποιά περιοχή είναι, το "παρελθόν" των μελών του, τη "δράση" τους κτλ!

Με αφορμή τις πρόσφατες εισβολές της αστυνομίας, συγνώμη, αλλά έχω μία ένσταση! Δε γνωρίζω πόσο νόμιμα κινήθηκαν οι αστυνομικοί (π.χ. αν είχαν ένταλμα), αλλά δε μπορώ να δεχθώ πως σε κεντρικό σύνδεσμο αθηναικής ομάδας, δε βρήκαν τίποτα!!! Ούτε καν έναν πυρσό!!! Κανείς νοήμων άνθρωπος με στοιχειώδεις γνώσεις μπορεί να δώσει αθώα εξήγηση. Οπαδοί άλλων ομάδων τους χαρακτήρισαν "ρουφιάνους"!! Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, αλλά το θεωρώ πιο πιθανό να υπήρχε προσυνεννόηση, παρά να μην είχαν τίποτα!

Θεωρώ πως είναι απίστευτα υποκριτικό και ψηφοθηρικό το σκηνικό! Ακόμη, πιστεύω πως τουλάχιστον η αστυνομία ξέρει που υπάρχει τι, ίσως και συγκεκριμένα άτομα.

Γιατί δεν τους πιάνουν να καθαρίσει ο τόπος;; Μα φυσικά για το πολιτικό κόστος... Ένας πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας έχει μεγάλη δύναμη. Άρα, γιατί να τον πιέσουν οι κυβερνώντες;;

Αν συμβεί όμως κάποιος θάνατος σε συμπλοκές οπαδών, όλοι θα βγουν να καταδικάσουν, βεβηλώνοντας τελικά τη μνήμη του νεκρού. Όπως ακριβώς έγινε πριν από μερικά χρόνια!

Συνεχίζοντας, θέλω να αναφερθώ στα όσα έλαβαν χώρα πριν από μερικές εβδομάδες, στον αγώνα Ολυμπιακός Βόλου - Α.Ε.Λ.! Δυστυχώς, δεν έγιναν ιδιαίτερα γνωστά εκτός Λάρισας, αλλά ήταν τουλάχιστον αντιδημοκρατικά!!!!

Που ακούστηκε πρόεδρος ομάδος να απαγορεύει την πρόσβαση σε πόλη;; Ο δήμαρχος του Βόλου, η περιφερειάρχης της Θεσσαλίας πως το δέχτηκαν αυτό;;; Θεωρώ πως ο Ο.Σ.Ε. και τα Κ.Τ.Ε.Λ. εκτελούσαν εντολές "άνωθεν", όπως ακριβώς και η αστυνομία που έστησε μπλόκα σε δρόμους και παραδρόμους της Εθνικής Οδού. Με ποιό δικαίωμα και βάσει ποιού νόμου απαγορεύτηκε σε Έλληνες πολίτες να προσεγγίσουν ελληνική πόλη;;;; Πως και από ποιούς πάρθηκε η απόφαση;;;

Βέβαια, το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που μία ιδιωτική επιχείρηση (Π.Α.Ε.) αντί να αναλαμβάνει η ίδια την φύλαξη της "περιουσίας" της, την αναθέτει στην αστυνομία, που πληρώνουμε όλοι οι φορολογούμενοι. Πως θα σας φαινόταν να πηγαίνατε στα μπουζούκια και αντί για ιδιωτική υπηρεσία φύλαξης βλέπατε αστυνομικούς με πλήρεις εξαρτήσεις, για τον φόβο συμπλοκών μεταξύ των θαμώνων;;;

Συνεχίζοντας, θέλω να αναφερθώ σε άλλη μία παράλογη απόφαση! Αλλά, περιμένεις λογική όταν αυτοί που έχεις δυστυχώς ΕΣΥ ψηφίσει είναι ανίδεοι;;;

Υπήρξαν συμπλοκές μεταξύ οπαδών στην Αθήνα, μακριά από τα γήπεδα που έπαιζαν οι ομάδες τους, όταν επέστρεφαν, μετά το τέλος του αγώνα!! Καταρχάς, δε θεωρώ πως απλώς "έτυχε" να βρεθούν στο δρόμο. Άλλωστε, αυτές οι δύο ομάδες είχαν προηγούμενα από το παρελθόν! Λογικά, είχαν ραντεβού. Φυσικά και είναι παράλογο να πλακώνεσαι για τις ομάδες, γι αυτό και είναι κατακριτέο, δίχως δεύτερη κουβέντα.

Όμως, πιο παράλογη ήταν η απόφαση ότι οι οπαδοί της μίας ομάδας δεν έχουν δικαίωμα μετακίνησης στους επόμενους 2 εκτός έδρας αγώνες!! Κοινώς, επειδή κάποιοι είχαν ραντεβού για να λύσουν τις διαφορές τους, μακριά από τα γήπεδα, αλλά σε κατοικημένες περιοχές (απίστευτα κατακριτέο), δε θα μπορέσουν οι υπόλοιποι να παρακολουθήσουν την ομάδα τους!!

π.χ. αν οι "οπαδοί" της Σανκτ Παουλί και του Αμβούργου πλακωθούν κάπου μεσα στην πόλη (και οι 2 ομάδες παίζουν στην Μπουντεσλίγκα και έχουν ως έδρα τους την πόλη του Αμβούργου), δίχως να παίζουν μεταξύ τους, πρέπει οι οπαδοί της μίας ομάδας να τιμωρηθούν!!!!

Αυτό έγινε στην Αθήνα λίγο καιρό πριν!!!!!!!!!

Τέλος, πάμε στο θέατρο του παραλόγου που εξελίσσεται όλη την προηγούμενη εβδομάδα! Δύο πρόεδροι μαλώνουν. Αυτό είναι το φυσιολογικό: διαφορετικές ομάδες και οι δύο θέλουν τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ και το πρωτάθλημα, για να μην εκτεθούν στα μάτια των οπαδών τους. Ακόμη, όπως είναι λογικό θέλουν να κάνουν απόσβεση των χρημάτων που επένδυσαν.

Το θέμα και η ομορφιά του ποδοσφαίρου είναι ότι όταν ας πούμε "σπρώχνεις πολλά χρήματα", δε σημαίνει ότι θα κερδίζεις πάντα. Αυτό που δεν έχει καταλάβει πολύς κόσμος είναι ότι το ποδόσφαιρο ΔΕΝ είναι αξιοκρατικό! Στο μπάσκετ αν είσαι καλύτερος, θα κερδίσεις, σχεδόν πάντα. Στο ποδόσφαιρο μπορεί να κλείσεις την αντίπαλη ομάδα στο τέρμα, να μη στείλεις τη μπάλα στα δίχτυα, αλλά να σου κάνει μια αντεπίθεση ο αντίπαλος στις καθυστερήσεις και να χάσεις τον αγώνα!!!!!!

Το χείριστο όμως είναι πως οι δύο αυτοί κύριοι μαλώνουν για τη διαιτησία, αλλά κάνουν ότι νοιάζονται για το σύνολο των ομάδων της Σούπερ-Λίγκας!!!! Είναι ακριβώς η φράση: "βάλαμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα".

Τα πράγματα μπορούν αλήθεια να καλυτερέψουν, αν όλοι καταλάβουν ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι. Και όπως σε κάθε παιχνίδι, μπορείς να κερδίσεις και να χάσεις. Σου επιτρέπεται να κάνεις "καζούρα" όταν κερδίζεις, αλλά να τη δέχεσαι όταν ηττάσαι.

Επίσης, αν οι "ανώτεροι" φέρονται στους οπαδούς όχι σαν ζώα (ειδικά στις οργανωμένες εκδρομές, δεν υπάρχουν στάσεις για φαγητό και τουαλέτα). 'Η σαν κακοποιούς... (εδώ έχουν μερίδιο ευθύνης και οι οπαδοί)

Ακόμη, όταν οι οπαδοί εποπτεύουν τους δικούς τους για επεισόδια και φυσικά τους αποτρέπουν. Δεν πρέπει να καλλιεργείται το μίσος με κανέναν και για κανέναν λόγο... Είπαμε, είναι ένα παιχνίδι! ;)

Τέλος, όταν οι πρόεδροι αναλάβουν την φύλαξη των γηπέδων τους (γιατί η καραμέλα με την αστυνομία δεν περνάει πια) και φυσικά οι αστυνομικοί δεν περνάν τις Κυριακές τους στα γήπεδα, με φόβο μην τραυματιστούν! Αλλά, προστατεύουν από ληστείες και διαρρήξεις, που βρίσκονται σε έξαρση...

Όσο όμως βρίσκονται με τους οπαδούς, πρέπει να τους φέρονται σαν κανονικούς πολίτες, όχι σαν κατώτερα υποκείμενα, με τραμπουκισμούς, κόμπλεξ κτλ

Γιατί δυστυχώς, αυτός είναι φαύλος κύκλος...

Επιπλέον, ας βάλουν κάποιον που ξέρει σε μία τόσο υπεύθυνη θέση, όσο ο υφυπουργός για θέματα αθλητισμού.

Τέλος, μία πρόταση: αν κάποιοι οπαδοί θέλουν να αποδείξουν ότι είναι πιο ισχυροί από τους αντιπάλους τους, ας παίξουν ξύλο! Αλλά, με γυμνά χέρια (μην έχουμε νεκρούς), μακριά από το γήπεδα και κατοικημένες περιοχές.

Υ.Γ.: Οι δημοσιογράφοι είναι μια κατηγορία μόνοι τους. Γι' αυτό, ας τους αφήσουμε! Αλλά μόνο για την ώρα...

Υ.Γ. 2: Δεν υποστηρίζω καμία απο τις ομάδες του Π.Ο.Κ. Απ' τις μεγάλες είμαι Α.Ε.Λ.... ;) Αλλά, πιστεύω πως οι οπαδοί πρέπει να μετακινούνται σε ΟΛΑ τα γήπεδα ΕΛΕΥΘΕΡΑ

Καλησπέρες!!!!!!! :)

Σουρεάλ κατάσταση 1!! :)

Καλημέρα! :)

Ενώ στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχουν ήδη ανοίξει οι κάλπες για τις σημαντικότερες ίσως εκλογές (δεν έχει σημασία που είναι αυτοδιοικητικές...), εδώ στην όμορφη Στουτγκάρδη, δεν είναι παρά μία βροχερή Κυριακή!

Θέλω να μοιραστώ ένα ενδιαφέρον περιστατικό που μου συνέβη χθες:

Από το απόγευμα ήμουν στο σπίτι μίας συμφοιτήτριας για μία εργασία. Αργότερα, ήρθαν και άλλοι φίλοι και δειπνήσαμε όλοι μαζί. Ήρθε η ώρα να φύγω. Πηγαίνω από το σπίτι της στον κεντρικό σταθμό, ώστε να πάρω το τραμ που θα με οδηγήσει σπίτι μου. (Δεν υπήρχε καμία διάθεση για έξοδο!!) Αφού έχασα το πρώτο τραμ για κάποια δευτερόλεπτα, περίμενα λίγο και ήρθε το επόμενο. Ήμουν όμως τόσο κουρασμένος, που δύο φορές με πήρε ο ύπνος, αλλά ξύπνησα, γιατί είχα έγνοια μη χάσω τη στάση!

Τελικά, αποκοιμήθηκα και με ξύπνησε ο οδηγός του τραμ, στον τερματικό σταθμό!!!! Για κακή μου τύχη αυτό ήταν το τελευταίο δρομολόγιο, πράγμα που σήμαινε πως θα έπρεπε να πάω με άλλον τρόπο σπίτι μου!

Για καλή μου τύχη, υπάρχουν νυχτερινά λεωφορεία κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ, καθώς και τα βράδια πριν από τις αργίες! Ευτυχώς που με διαφώτισε σχετικά ο οδηγός του τραμ!

Ενώ λοιπόν ήμουν στα χαμένα (σε μια περιοχή που δεν είχα πατήσει ούτε μέρα!), βρήκα τη στάση του λεωφορείου! Να σημειωθεί εδώ πως το κινητό μου δε λειτουργούσε, ενώ κουβαλούσα και τη σχολική τσάντα! (πραγματικά απόρησα με την ψυχραιμία μου: μόνος, σε μία ξένη πόλη, σε μία ξένη χώρα!)

Το λεωφορείο θα περνούσε σε περίπου 30'. Τότε, με πλησιάζει μία κυρία, δεν πρέπει να ήταν ούτε σαράντα ετών. Ήταν τόσο μεθυσμένη, όσο δεν περιγράφεται!!!

(δύο φορές έχω δει τόσο μεθυσμένες περιπτώσεις, και οι δύο στην Γερμανία, και οι δύο γυναίκες)

Στην αρχή δε μπορούσαμε να συνεννοηθούμε, καθ' ότι αυτή "τύφλα" και εγώ ξένος! ;) Τελικά, έμαθα πως ήθελε να πάει στο σπίτι μιας φίλης της, αλλά δεν ήξερε την περιοχή (είχε έρθει την ίδια μέρα), δεν ήξερε τη διεύθυνση, ούτε μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί της (απ' ότι κατάλαβα, η κυρία έχασε το κινητό της)

Ενώ μου επαναλάμβανε συνέχεια πως έπρεπε να βρει τον σταθμό του τραμ (στον οποίο ήμασταν!!!), αφού κάναμε μερικά πισωγυρίσματα (γιατί δεν ήξερε από ποιά έξοδο έπρεπε να φύγει) προσπαθούσαμε να συνεννοηθούμε, η κυρία έπεσε και μία φορά στις σκάλες, τελικά σκέφτηκα το προφανές!!

Την ρώτησα αν έχει χρήματα, μου απάντησε ναι και τότε πήγαμε κατευθείαν σ' ένα ταξί που έκανε πιάτσα. Ήμασταν άτυχοι, γιατί ένα ζευγάρι μόλις είχε μπει! Τότε, ζήτησα ευγενικά απο τον ταξιτζή να καλέσει έναν συνάδελφο του, για την κυρία. Εκείνος, αφού πρώτα την "έκοψε", με ρώτησε αν έχει χρήματα και στο τέλος τη ρώτησε που θέλει να πάει! Τελικά, έφυγε και είπε πως θα ειδοποιήσει κάποιον.

Είμαστε τώρα με την κυρία να περιμένουμε το ταξί! Μετά από λίγο έρχεται ένας ταξιτζής, αλλά μου εξήγησε πως πάει κάπου εδώ κοντά και ότι θα ρθει σε λίγο! Κανένα πρόβλημα!! Τότε όμως η κυρία με ρώτησε πάλι που είμαστε, που είναι ο σταθμός του τραμ και το κυριότερο: μου είπε ότι δεν έχει χρήματα για ταξί!!!!

Κάναμε άλλη μία βόλτα σε όλους τις εξόδους του σταθμού, σε κάποια φάση της χύθηκαν τα πράγματα από την τσάντα (είναι χαρακτηριστικό πως η λαβή της ομπρέλας κολλούσε από το αλκοόλ!), τελικά πήρα την απόφαση να ρθει μαζί μου στο λεωφορείο, για να πάει κάπου στο κέντρο! Ίσως είναι η ιδέα μου, αλλά πιστεύω πως άρχισε να ξεμεθά σιγά-σιγά (κάτι οι βόλτες, κάτι ο καθαρός αέρας).

Την αφήνω να καθήσει και την επιτηρώ. Τότε, την παίρνει ο ύπνος. Το λεωφορείο ήρθε, αλλά προτίμησα να μην την ξυπνήσω. Σκέφτηκα πως θα ξυπνήσει, θα χει ξεμεθύσει λίγο, θα νιώσει μία διαύγεια και θα βρει το σπίτι της φίλης της (αν όντως υπήρχε φίλη...)

Η παρηγορία μου ήταν πως ευτυχώς ούτε έβρεχε, ούτε έκανε κρύο. Επίσης, οι Γερμανοί σε γενικές γραμμές, δεν "πειράζουν" κάποιον όταν δείχνει μεθυσμένος, οπότε πιστεύω πως δε θα είχε πρόβλημα, ούτε κάποιος θα προσπαθούσε να τη ληστέψει.

Στη συνέχεια, πήγα σπίτι μου!

Γιατί τα λέω όλα αυτά;; Ίσως για να απαλύνω λίγο τις τύψεις μου, αλλά το κυριότερο:

Μην πίνετε πολύ!! Πίνετε, τόσο ώστε να έχετε τον έλεγχο!!

Αυτή χθες δε μπορούσε ούτε το όνομα της να πει!!! Κυριολεκτικά!!

Επίσης, θαύμασα την ψυχραιμία της και το κέφι της, παρ όλο που ήταν στα χαμένα και το ήξερε!! Ίσως γι' αυτό και 'γω το πήρα χαλαρά!! :)

Καλή ψήφο και χαιρετίσματα από την Στουτγκάρδη!! :)

Stuttgart: ένα μήνα μετά...

Καλησπέρα/καλημέρα!! :)

Καλό μήνα εύχομαι σε όλους!

Πάει πολύς καιρός από την τελευταία ανάρτηση, αλλά υπήρχε λόγος!! Πολλά άλλαξαν απο τον Αύγουστο μέχρι και τον Νοέμβριο!!!

Η κυριότερη αλλαγή ήταν το γεγονός πως ξενιτεύτηκα!! Πήρα λοιπόν και 'γω τον δρόμο, για μεταπτυχιακές σπουδές εκτός Ελλάδος και συγκεκριμένα στην (όμορφη) Στουτγκάρδη της Γερμανίας!!!

Τι γνώσεις έλαβα λοιπόν στο μήνα που μεσολάβησε από την άφιξη μου, μέχρι σήμερα;;;

• Έμαθα πως υπάρχει η χώρα "Μπουρούντι", που τοποθετείται και κάποιες πληροφορίες γι' αυτήν, όπως τον πληθυσμό της!
• Που βρίσκονται χώρες όπως το Μπαγκλαντές, η Ναμίμπια, το Μπουτάν κτλ!
• Βιώνω με τον καλύτερο τρόπο την ομοιότητα μας με τους Ισπανούς, αλλά κυρίως με τους Τούρκους! Πρέπει κάποιος να είναι πολύ κολλημένος για να μην καταλάβει ότι είμαστε ολόιδιοι, ειδικά με τους γείτονες! ;)
• Κατάλαβα πως οι Γερμανοί μπορεί όντως να είναι φίλοι μας! Αν και η "Bild" της Παρασκευής έλεγε τα χειρότερα για 'μας: ότι τους κοροιδέψαμε κτλ...(ψέμματα;;;)
• Βίωσα το πως είναι να λειτουργείς σε μία ομάδα, με κανένα κοινό στοιχείο (διαφορετικό χρώμα δέρματος, διαφορετική θρησκεία κτλ), αλλά με έναν σκοπό!
• Μου εξήγησαν Ισλαμιστές γιατί αγαπούν τόσο το Κοράνι (όχι σαν εμάς, που ρίχνουμε "Χριστοπαναγίες"...)! Το πιο χαρακτηριστικό ήταν ότι ο Πακιστανός συμφοιτητής το πήρε από το πάτωμα, γιατί δεν άντεχε να το βλέπει εκεί!
• Βίωνω με τον χειρότερο τρόπο τη μετάβαση από το ελληνικό πανεπιστήμιο στο ξένο...
• Διαπίστωσα, πως όσοι ξέρουν κάτι για την Ελλάδα, είναι φυσικά για την αρχαία! Επίσης, απο γεωγραφία, ελάχιστοι ήξεραν που είναι η Αθήνα, ενώ για την Θεσσαλονίκη ούτε λόγος... (αυτά να τ' ακούνε όσοι νομίζουν ότι είμαστε οι καλύτεροι)
• Δυστυχώς, δε μετράμε και πολύ σαν χώρα! (αυτά να τ' ακούνε όσοι νομίζουν ότι είμαστε οι καλύτεροι)
• Το γιατί κυκλοφορούν τόσοι πολλοί Πακιστανοί πλανόδιοι στην Αθήνα! Συνήθως είναι οι ανεκπαίδευτοι του Πακιστάν (το οποίο σημειωτέον έχει σχολή στο πανεπιστήμιο για το διάστημα!!!), οι οποίοι στη χώρα τους βρίσκουν εργασία χαμηλών αποδοχών ή και καθόλου! Έτσι, δοκιμάζουν την τύχη τους στην Ελλάδα, που όλο και κάτι πουλάνε σαν πλανόδιοι και στέλνουν στο σπίτι τους χρήματα!
• και πολλά άλλα!! ;)

Το κυριότερο που έμαθα είναι:

ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ, ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ