Καλησπέρα!!
Πάει καιρός από την τελευταία ανάρτηση! Ως γνωστόν, το καλοκαίρι οι ειδήσεις είναι λιγοστές! ;)
Φέτος, απόλαυσα ολιγοήμερες διακοπές εντός της χώρας μας! Με μεγάλη παρέα επισκεφθήκαμε τα νησιά της Αμοργού και της Σαντορίνης!
Για τη Σαντορίνη, τα πράγματα μού ήταν λίγο-πολύ γνωστά. Διότι την είχα επισκεφθεί και στο παρελθόν, αν και δε θυμόμουν πολλά.
Αλλά, σίγουρα τις εντυπώσεις έκλεψε η (όμορφη) Αμοργός...
Ανήκει στις Κυκλάδες. Βρίσκεται κοντά σχετικά στον Πειραιά, αλλά το πλοίο μας χρειάστηκε περισσότερες από 8 ώρες για να την προσεγγίσει!! Ήταν μεγάλος ο κύκλος που διέγραψε μέχρι τα Κατάπολα.
Είναι σχετικά μικρό νησί, αλλά έχει αρκετές παραλίες για μπάνιο. Προσωπικά μου άρεσαν όλες, ακόμη και αυτή μέσα στην Αιγιάλη, με την πολύ ψιλή άμμο.
Εμείς, είχαμε την τύχη να επισκεφθούμε:
Το κατάλυμα μας ήταν στην Αιγιάλη. Αν θυμάμαι καλά, περίπου 20 χιλιόμετρα από την χώρα. Προτιμήσαμε να διανυκτερεύσουμε εκεί, διότι ξέραμε πως βρισκόταν η νυχτερινή ζωή, κυρίως λόγω του κάμπινγκ. Δε νομίζω να κάναμε λάθος, διότι τα μαγαζιά εκεί (με αποκορύφωμα το "Disco Que") ανταποκρίθηκαν πλήρως στις απαιτήσεις μας! ;)
Μείναμε στην κυρία Βάσω. Αυτή είναι από τον Πειραιά και μας νοίκιασε το σπίτι των παιδιών της (καθ' ότι ήμασταν και 7 άτομα!!!). Το καλό, εκτός από την τιμή, ήταν ο ανθρώπινος τρόπος της συμπεριφοράς της. (δεν ενδιαφέροταν για το κέρδος, κάτι που παίζει σημαντικότατο ρόλο)
Η Χώρα είναι απίστευτη, τα Κατάπολα όμορφα, η Αιγιάλη γραφική.
Αλλά, την παράσταση έκλεψε ένα ορεινό χωριό κοντά στην Αιγιάλη, ονόματι "Θολάρια". Εκεί, επισκεφθήκαμε μία ταβέρνα: "το πανόραμα", όπου υπήρχε σαντούρι, βιολί, ο ιδιοκτήτης τραγουδούσε και έλεγε πρόστυχα ανέκδοτα (!!), ενώ ο γιός του μας τραγούδησε κι αυτός. Το φαγητό ήταν πεντανόστιμο, ενώ η ρακή άδειαζε μόλις "πατούσε" στο τραπέζι!!! ;)
Σπεσιαλιτέ του νησιού είναι το "κατσικίσιο πατατάτο" και ο "κόκκορας κρασάτος". Επίσης, η "μελιτζάνα ψητή" και οι διάφορες πίτες μας χόρτασαν!!
Γνωρίσαμε τον απίστευτο κόσμο! Όλων των κατηγοριών (ομορφιάς, ηλικίας, εντοπιότητας, ευθυμίας κτλ) Κορυφή η Ελένη, την οποία δε μπορούσα με τίποτα να προσφωνήσω στον ενικό!! ;) Ελπίζω να μου το συγχωρέσει όταν την ξανασυναντήσω!!!
Το νησί ενδείκνυται για γνωριμίες, διότι είναι μικρό και τα μέρη που κινούνται οι τουρίστες ψιλοστάνταρ. Έτσι, αν δεις κάποιον στη στάση του λεωφορείου ή σε κάποια παραλία, μάλλον θα τον συναντήσεις και το βράδυ, σε κάποιο μαγαζί ή στα σοκκάκια.
Οι συγκοινωνίες είναι καλές και σχετικά πυκνές. Παρ' όλ' αυτά, την τελευταία ημέρα νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο και ένα μηχανάκι!!! :)
Συμπερασματικά:
Το μόνο που δε μου άρεσε, είναι η συμπεριφορά των ντόπιων. Όχι όλων φυσικά, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν αγενείς, ειδικά αυτός που μας νοίκιασε το αυτοκίνητο και το μηχανάκι.
Συγνώμη αν ξεχνάω κάτι, αλλά είναι τόσα πολλά που θα μπορούσα να πω!!! :)
Καλό καλοκαίρι σε όλους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πάει καιρός από την τελευταία ανάρτηση! Ως γνωστόν, το καλοκαίρι οι ειδήσεις είναι λιγοστές! ;)
Φέτος, απόλαυσα ολιγοήμερες διακοπές εντός της χώρας μας! Με μεγάλη παρέα επισκεφθήκαμε τα νησιά της Αμοργού και της Σαντορίνης!
Για τη Σαντορίνη, τα πράγματα μού ήταν λίγο-πολύ γνωστά. Διότι την είχα επισκεφθεί και στο παρελθόν, αν και δε θυμόμουν πολλά.
Αλλά, σίγουρα τις εντυπώσεις έκλεψε η (όμορφη) Αμοργός...
Ανήκει στις Κυκλάδες. Βρίσκεται κοντά σχετικά στον Πειραιά, αλλά το πλοίο μας χρειάστηκε περισσότερες από 8 ώρες για να την προσεγγίσει!! Ήταν μεγάλος ο κύκλος που διέγραψε μέχρι τα Κατάπολα.
Είναι σχετικά μικρό νησί, αλλά έχει αρκετές παραλίες για μπάνιο. Προσωπικά μου άρεσαν όλες, ακόμη και αυτή μέσα στην Αιγιάλη, με την πολύ ψιλή άμμο.
Εμείς, είχαμε την τύχη να επισκεφθούμε:
- Την παραλία της Αιγιάλης.
- Τη Νικουριά (όπου πας με πλοίο από τον Άγιο Παύλο).
- Την Αγία Άννα (όπου γυρίστηκε η ταινία "το απέραντο γαλάζιο").
- Την παραλία του Μούρου (κατά πολλούς η ομορφότερη όλων) και
- Την Λεβρωσσό. Τοποθετείται πολύ κοντά στην Αιγιάλη.
Το κατάλυμα μας ήταν στην Αιγιάλη. Αν θυμάμαι καλά, περίπου 20 χιλιόμετρα από την χώρα. Προτιμήσαμε να διανυκτερεύσουμε εκεί, διότι ξέραμε πως βρισκόταν η νυχτερινή ζωή, κυρίως λόγω του κάμπινγκ. Δε νομίζω να κάναμε λάθος, διότι τα μαγαζιά εκεί (με αποκορύφωμα το "Disco Que") ανταποκρίθηκαν πλήρως στις απαιτήσεις μας! ;)
Μείναμε στην κυρία Βάσω. Αυτή είναι από τον Πειραιά και μας νοίκιασε το σπίτι των παιδιών της (καθ' ότι ήμασταν και 7 άτομα!!!). Το καλό, εκτός από την τιμή, ήταν ο ανθρώπινος τρόπος της συμπεριφοράς της. (δεν ενδιαφέροταν για το κέρδος, κάτι που παίζει σημαντικότατο ρόλο)
Η Χώρα είναι απίστευτη, τα Κατάπολα όμορφα, η Αιγιάλη γραφική.
Αλλά, την παράσταση έκλεψε ένα ορεινό χωριό κοντά στην Αιγιάλη, ονόματι "Θολάρια". Εκεί, επισκεφθήκαμε μία ταβέρνα: "το πανόραμα", όπου υπήρχε σαντούρι, βιολί, ο ιδιοκτήτης τραγουδούσε και έλεγε πρόστυχα ανέκδοτα (!!), ενώ ο γιός του μας τραγούδησε κι αυτός. Το φαγητό ήταν πεντανόστιμο, ενώ η ρακή άδειαζε μόλις "πατούσε" στο τραπέζι!!! ;)
Σπεσιαλιτέ του νησιού είναι το "κατσικίσιο πατατάτο" και ο "κόκκορας κρασάτος". Επίσης, η "μελιτζάνα ψητή" και οι διάφορες πίτες μας χόρτασαν!!
Γνωρίσαμε τον απίστευτο κόσμο! Όλων των κατηγοριών (ομορφιάς, ηλικίας, εντοπιότητας, ευθυμίας κτλ) Κορυφή η Ελένη, την οποία δε μπορούσα με τίποτα να προσφωνήσω στον ενικό!! ;) Ελπίζω να μου το συγχωρέσει όταν την ξανασυναντήσω!!!
Το νησί ενδείκνυται για γνωριμίες, διότι είναι μικρό και τα μέρη που κινούνται οι τουρίστες ψιλοστάνταρ. Έτσι, αν δεις κάποιον στη στάση του λεωφορείου ή σε κάποια παραλία, μάλλον θα τον συναντήσεις και το βράδυ, σε κάποιο μαγαζί ή στα σοκκάκια.
Οι συγκοινωνίες είναι καλές και σχετικά πυκνές. Παρ' όλ' αυτά, την τελευταία ημέρα νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο και ένα μηχανάκι!!! :)
Συμπερασματικά:
- Θεωρώ όμως, πως η Αμοργός "τα σπάει", κυρίως επειδή μπορείς να ηρεμήσεις. Αλλά, αν θες μπορείς να χορεύεις μέχρι το πρωί! Αυτή η περίεργη συνύπαρξη είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον!!
- Όπως και το γεγονός πως μπορείς να κυκλοφορείς όλη την ημέρα και τη νύχτα, φορώντας το μαγιώ σου, έχοντας ανά χείρας την πετσέτα σου και να μη σε λοξοκοιτάει κανείς!!!
- Επίσης, μου άρεσε που δεν υπάρχουν "μπιτς μπαρ" με δυνατή μουσική και ό,τι αυτό συνεπάγεται!! Κοντά στις παραλίες βρίσκονται καντίνες για ο,τι χρειαστείς! Μία ομπρέλα αρκεί!!
- Τέλος, το μεγάλο ατού του νησιού είναι η ψημμένη ρακή! Είναι γλυκόπιοτη, υπάρχει παντού και μπορεί να είναι αμείλικτη, αν πίνεις χωρίς μέτρο!! ;)
Το μόνο που δε μου άρεσε, είναι η συμπεριφορά των ντόπιων. Όχι όλων φυσικά, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν αγενείς, ειδικά αυτός που μας νοίκιασε το αυτοκίνητο και το μηχανάκι.
Συγνώμη αν ξεχνάω κάτι, αλλά είναι τόσα πολλά που θα μπορούσα να πω!!! :)
Καλό καλοκαίρι σε όλους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου