Ξημερώματα 26ης Απριλίου 1986... Τσέρνομπιλ

Καλησπέρα!

Σήμερα, άργησα να γράψω, διότι η μέρα ήταν γεμάτη! Το θέμα είναι, πως άλλο θέμα σκόπευα να θίξω και τελικά με άλλο ασχολούμαι. Χαλάλι, άλλωστε, αυτό εδώ είναι πολύ σημαντικότερο...

Κατά τύχη, έμαθα πως σαν σήμερα, πριν από 24 χρόνια έγινε το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία της ανθρωπότητας!! Υπήρξε διαρροή σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα στην τότε Σοβιετική Ένωση, στη σημερινή Ουκρανία... Χαρακτηρίστηκε επίσημα ως το "μέγιστο προβλεπόμενο ατύχημα".

Το θέμα είναι πως τόσα χρόνια μετά, η λευχαιμία, ο καρκίνος και οι τερατογεννέσεις συνεχίζονται...

Δεν αξίζει τον κόπο να μπω σε λεπτομέρειες. Υπάρχουν αναλυτικότατα στη βικιπέδια.

Υ.Γ. Τραγική ειρωνία αποτελεί πως σήμερα ανακοινώθηκε από Ρωσία και Ιταλία η δημιουργία ενός πυρηνικού αντιδραστήρα στη γείτονα, από Ρώσους, στα πλαίσια της συνεργασίας των 2 χωρών...
Είναι να αναρωτιέται κανείς, πως γίνεται να "βάλουμε μυαλό" σα γένος;; Είναι δυνατόν να παραδώσουμε έναν καλύτερο πλανήτη στις επόμενες γενιές;;

Καληνύχτα και ψηλά το κεφάλι...

2 χρόνια πριν! :)

Καλημέρα! :)

Είναι όντως καλή, ηλιόλουστη και ζεστή!

Η σημερινή ανάρτηση δεν αφορά κάποιο θέμα. Απλώς, είναι η δεύτερη επέτειος από τότε που ξεκίνησα να γράφω! :)

Ακολούθησαν σχόλια, ελάχιστα δημοσιευμένα, από φίλους και γνωστούς, από "τυχαίους" και "περαστικούς"! :)

Τα περισσότερα ήταν ενθαρρυντικά, αλλά σίγουρα όλα ήταν ενδιαφέροντα!!

Άλλωστε, εγώ γράφω πρωτίστως για να ικανοποιήσω την εσωτερική μου ανάγκη να εκφραστώ! Ενίοτε, καταπιάνομαι και με θέματα που χρήζουν ανάδειξης, προβολής και δημοσίευσης, με γνώμονα "το κοινό καλό".

Ελπίζω στα 2 αυτά χρόνια, να μην ενόχλησα κάποιον με τις απόψεις μου και αν αυτό συνέβη, τουλάχιστον να μην τον προσέβαλλα!! Όσο κι αν αυτό είναι δύσκολο, διότι τα "πιστεύω" και τα "θέλω" μεταξύ των ανθρώπων διαφέρουν!! ;)

Καλό Σαββατοκύριακο!

Τηλεοπτικός χρόνος που άξιζε...

Καλησπέρα! :)

Σήμερα είναι πραγματικά ηλιόλουστα, κάτι που μας ανεβάζει τη διάθεση ενόψει Σαββατοκύριακου! ;)

Έτυχε να ξυπνήσω νωρίς, διότι το τηλέφωνο δε σταμάτησε να χτυπάει από το πρωί!! Το θέμα είναι πως οι κλήσεις δεν απευθύνοταν σ' εμένα! Αλλά, τι να το κάνεις;; Το κακό έγινε και εγώ σηκώθηκα πουρνό-πουρνό.

Κάποια στιγμή άνοιξα την τηλεόραση. Έκανα "ζάπινγκ", διότι δεν έβρισκα τίποτα αξιόλογο! Ώσπου, "έπεσα" σε ένα ντοκιμαντέρ στην ΕΤ1. Ήταν της εκπαιδευτικής τηλεόρασης και αφορούσε τα ναρκωτικά... Ήταν λίγο "βαρύ" και άχαρο θέμα, ειδικά για πρωί Σαββάτου, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον!

Αυτό που με κέντρισε ήταν ότι εκτός από τα δεινά που προκαλούν τα ναρκωτικά στον άνθρωπο, είχε πρώην χρήστες να αφηγούνται, τα συναισθήματα, τα βιώματα, τον τρόπο σκέψης τους!!
Είναι αρκούντως εντυπωσιακό το πως μιλάνε για το παρελθόν, άτομα που είχαν "μπλέξει" και πως βλέπουν το μέλλον τους. Δε δραματοποιούσαν τα γεγονότα, ούτε τα έλεγαν ιδιαίτερα "ωμά". Ήταν πραγματικά ανθρώπινες ιστορίες, τύπου "ριάλιτι", αλλά ευτυχώς δίχως ίχνος κουτσομπολιού, κατινιάς και οτιδήποτε κακόβουλου, που έχουμε συνηθίσει όταν ανοίγουμε το "χαζοκούτι".
Επίσης, μιλούσαν και άτομα που είναι ακόμη σε προγράμματα απεξάρτησης, υπεύθυνους του ΚΕ.Θ.Ε.Α., καθώς και γονείς των πρώην χρηστών. Κάποιοι από τους τελευταίους, έχοντας βιώσει την όλη κατάσταση, συνεργάζονται εθελοντικά στα προγράμματα απεξάρτησης, δίνοντας βοήθεια με την χρήσιμη -πλην ιδιαίτερα οδυνηρή- εμπειρία τους...

Αυτά που εισέπραξα ήταν ότι από άτομα που κάνουν ναρκωτικά έλειπε η συζήτηση, ενώ οι γονείς επιπλέον, εθελοτυφλούσαν. Επίσης, αυτά που είπαν δύο από τους αφηγητές: "η επίδραση κρατάει πολύ λίγο" και "ξεκινάς από ένα τσιγάρο και βρίσκεσαι στο παγκάκι να τρυπιέσαι".
Φυσικά, τα λόγια για την φυλακή μόνο κολακευτικά δεν ήταν, ενώ εντυπωσιακό ήταν ένα στατιστικό που δόθηκε:

"Οι κρατούμενοι ανέρχονται σε περίπου 11.500. Το 45% αυτών σχετίζονται με τα ναρκωτικά"

Δηλαδή, περίπου 5000 άνθρωποι... Ασύλληπτο νούμερο...


Λίγο αργότερα καθηλώθηκα στον ΣΚΑΙ. Είχε μία εκπομπή για τα σκυλιά, αλλά εγώ παρακολούθησα ολόκληρο το κομμάτι που αφορούσε στα σκυλιά που συνοδεύουν τυφλούς! Ήταν εντυπωσιακό το πόσο μεγάλη είναι η εκπαίδευση αυτών των σκύλων, προβληματισμοί που δε μπορεί να φανταστεί κάποιος που έχει το φως του, ενώ και η σημασία στη λεπτομέρεια που δίνει η ειδική αυτή εταιρία.
Με εξέπληξε το γεγονός πως μόνο 3 Έλληνες έχουν κριθεί κατάλληλοι από την ελβετική εταιρία, ενώ δεν ξέρω αν το κόστος των 40.000 ευρώ κρίνεται ως μεγάλο!! Για έναν τόσο σημαντικό "σύντροφο", μάλλον δεν είναι.

Να λοιπόν που δεν κυριαρχεί μόνο η λογική της κλειδαρότρυπας στην ελληνική τηλεόραση, ούτε τι κάνουν οι "γνωστοί"! :)

Απλά, είναι κρίμα γιατί τόσο πρωί οι τηλεθεάσεις είναι εκ των πραγμάτων χαμηλές...

Καλό Σαββατοκύριακο!!!

Απίστευτη αγγελία: "Ζητείται ψάλτης"

Καλησπέρα!

Αφού σήμερα κατάφερα να δώσω αίμα, συνεχίζω τις υπόλοιπες ασχολίες μου! ;) Έτσι, ψάχνω για μεταπτυχιακό -κυρίως στα ξένα και δουλειά, κατά προτίμηση γεωλογική!! Φυσικά, δε με πειράζει να βρω και κάτι πιο πρόσκαιρο, μέχρι να δουλέψω πάνω στο αντικείμενο που σπούδασα και γουστάρω!

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο κοιτάζω τις μικρές αγγελίες! Έτσι, σε τοπική εφημερίδα της Λάρισας, βρήκα την εξής αγγελία, την οποία θεωρώ τουλάχιστον αστεία!!! :)

"Ζητείται ψάλτης για τον ιερό ναό Αγίου Βησσαρίωνα Διλόφου." Ακολουθεί τηλέφωνο επικοινωνίας!

Η πλάκα είναι πως δεν είναι η πρώτη φορά που την αντικρύζω!!

Όμως, γεννιούνται διάφορες απορίες!! Πάντα με χιουμοριστική διάθεση!!! ;)

1. Ο ψάλτης πληρώνεται;
2. Δεν τους πειράζει αν είναι δεξιός ή αριστερός;
3. Πως και δεν έχουν κάποιον; Οι άντρες του χωριού, δε μπορούν να καλύψουν την ανάγκη;
4. Υπάρχει περίπτωση πραγματικά να πάει κάποιος;;

Τις καλησπέρες μου!

Ερωτήσεις προς υποψήφιους αιμοδότες

Καλησπέρα!

Όσοι είναι λίγο μεγαλύτεροι σε ηλικία, ενδεχομένως θυμούνται τη διαφήμιση για την προώθηση της αιμοδοσίας. Το μότο στο τέλος έλεγε: "δε δίνεις το αίμα σου, δίνεις 10 λεπτά από το χρόνο σου". Ήθελαν έτσι να κάμψουν τον φόβο που έχουν πολλοί για τη διαδικασία.

Προσωπικά, δε μπορώ να βλέπω βελόνες. Δε σιχαίνομαι ιδιαίτερα με τα αίματα και όλα αυτά που λαμβάνουν χώρα π.χ. σε ταινίες θρίλερ, αλλά πραγματικά αν αντικρύσω βελόνα, κοιτάζω αλλού.
Παρ' όλ' αυτά, η ανάγκη με έσπρωξε περίπου ένα χρόνο πριν να δώσω αίμα. Δεν αντέχω τις βελόνες -ειδικά όταν με τρυπούν!!!- αλλά η τετραήμερη τιμητική άδεια από τον στρατό ήταν μεγάλο κίνητρο για να καμφθούν οι αντιστάσεις μου!! ;)

Πήγα λοιπόν, είδα πως δεν είναι και τίποτα τραγικό και προσπάθησα και σήμερα να δώσω το αίμα μου. Δυστυχώς, η γιατρός μου είπε πως η πίεση μου ήταν χαμηλή και δε μου επέτρεψε να το πραγματοποιήσω. Δεν πειράζει, θα πάω αύριο! :)

Με αφορμή όμως αυτό το περιστατικό, προβάλλω εδώ τις ερωτήσεις που πρέπει να απαντήσει κάποιος σε περίπτωση που ενδιαφέρεται να "δώσει 10 λεπτά από τον χρόνο του"! ;)

• Έχετε δώσει αίμα άλλη φορά;
• Έχετε ποτέ αποκλειστεί από αιμοδοσία;
• Κάνατε ποτέ επικίνδυνο επάγγελμα ή έχετε κάποιο επικίνδυνο χόμπυ; (π.χ. καταδύσεις, πιλότος)
• Είχατε προβλήματα υγείας παλαιότερα;
• Είχατε ποτέ;

1. Ίκτερο;
2. Σύφιλη;
3. Ελονοσία;
4. Φυματίωση;
5. Ρευματοειδή αρθρίτιδα;
6. Καρδιοπάθεια;
7. Προκάρδιους πόνους;
8. Υπέρταση;
9. Σπασμούς (ως ενήλικας);
10. Λιποθυμίες;
11. Παθήσεις στομάχου, έλκος;
12. Άλλες εγχειρήσεις;
13. Παθήσεις των νεφρών;
14. Διαβήτη;
15. Αλλεργία;
16. Αναιμία;
17. Άλλα νοσήματα;

• Μεταδοτικό νόσημα στο περιβάλλον σας (οικογένεια, δουλειά);
• Λήψη φαρμάκων;
• Τις τελευταίες 5 ημέρες ήπιατε ασπιρίνη ή φαρμακευτικά προ'ι'όντα που περιείχαν ασπιρίνη;
• Γεννηθήκατε ή ζήσατε ή και ταξιδέψατε στο εξωτερικό;
• Χάσατε βάρος -έχετε πυρετό ή αδένες διογκωμένους;
• Έχετε υποστεί ποτέ μεταμόσχευση κερατοειδούς ή σκληρού χειτώνα στο μάτι σας;
• Έχετε ακούσει ότι στην οικογένεια σας υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης της νόσου Creuzfelt-jekob (νόσος των τρελών αγελάδων);
• Λήψη εκχυλισμάτων αυξητικής ορμόνης;

Κάνατε:

• Εξαγωγή ή θεραπεία δοντιού την τελευταία εβδομάδα;
• Εμβόλια κατά την τελευταία εβδομάδα;
• Εγχείρηση ή ιατρικές εξετάσεις τον χρόνο που πέρασε;
• Μετάγγιση αίματος τον τελευταίο χρόνο;
• Τατουάζ ή τρύπημα αυτιών ή βελονισμό;
• Τρυπηθήκατε από βελόνα σύριγγας (ατύχημα);
• Κάποια πληγή ή αμυχή του δέρματος σας ή βλενογόννος του στόματος σας ήρθε σε επαφή με ξένο αίμα;
• (μήπως μέσα στο χρόνο που πέρασε είσαστε έγγυος;)

Τέλος, γράφει:

ΠΡΟΣΟΧΗ - ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ

1. Όποιος είχε έστω και μία ομοφυλοφιλική σχέση από το 1977.
2. Όποιος είχε κάνει ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών από το 1977.
3. Όποιος έχει πολλούς ερωτικούς συντρόφους, χωρίς τη συστηματική χρήση προφυλακτικών μέσων, κατά τη τελευταία δεκαετία.
4. Ερωτικοί σύντροφοι πολυμεταγγιζώμενων ατόμων.
5. Όποιος έχει τους τελευταίους 12 μήνες σεξουαλική επαφή με σύντροφο που πληρώνεται, είτε με χρήματα, είτε με ναρκωτικά για να κάνει σεξ.
6. Γενικά, όποιος νομίζει ότι υπάρχει πιθανότητα να έχει εκτεθεί στον ιό που προκαλεί AIDS.

Στο σημείο αυτό να σημειώσω πως δε δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην ερώτηση για το εξωτερικό. Άλλωστε, λίγο πολύ όλοι έχουμε ταξιδέψει κάπου. Επιπλέον, η ερώτηση με το τατουάζ, το τρύπημα κτλ. Προσωπικά, έχω σκουλαρίκι, αλλά επειδή αυτό χρονολογείτα από το 2005, δεν υπήρξε πρόβλημα, ούτε πέρσι, ούτε σήμερα.
Επίσης, να σημειώσω πως καλό είναι να μην καταναλωθεί αλκοόλ την προηγούμενη νύχτα, ούτε ελάχιστο!! Εμένα, μου βρήκε χαμηλή πίεση, λόγω μίας μπύρας που ήπια χθες!!!
Τέλος, απαιτείται να κοιμηθείτε πολύ το προηγούμενο βράδυ -δε συνίσταται για ξενύχτηδες!!- και να πάρετε ένα καλό πρωινό -όχι μόνο καφέ...

Πρέπει να διευκρινιστεί πως τα δύο τελευταία αφορούν τον αιμοδότη, όχι αυτόν που λαμβάνει το αίμα. Ο αιμοδότης αν δεν έχει φάει και κοιμηθεί καλά, μπορεί να ζαλιστεί!!

Αν έστω και ένας από τους αναγνώστες πείστηκε και πάει να δώσει λίγο αίμα, θα είναι επιτυχία...
Άλλωστε κι ο αιμοδότης βγαίνει κερδισμένος! Το αίμα του ανανεώνεται και κάνει μία καλή πράξη!!!

:)

7 χρόνια πριν

7 χρόνια πριν, ένα δυστύχημα συνέβαινε.
7 χρόνια πριν, σωρός τα σπίτια που έκλειναν.
7 χρόνια πριν, πάλι η άσφαλτος βαφόταν κόκκινη.

Πριν από μία εφταετία, έλαβε χώρα το τροχαίο στα Τέμπη. Έγιναν συζητήσεις για το ποιός έφταιγε, αν το φορτηγό ήταν υπέρβαρο, αν είχε φθαρμένα λάστιχα, αν είχε τοποθετηθεί σωστά το φορτίο ή αν εξείχε.
Εξετάστηκε μέχρι και η κρυφή -αλλά μάταιη ελπίδα- αν θα μπορούσε το δυστύχημα να αποφευχθεί, κυρίως από τους κατοίκους του Μακροχωρίου, της Ημαθίας.

Τελικά, επέζησαν όσα παιδιά κάθοταν από τη αντίθετη μεριά από αυτή του οδηγού. Ήταν καθαρά θέμα τύχης...

Τόσα χρόνια αργότερα, ο δρόμος των Τεμπών είναι και πάλι στο προσκήνιο, για διαφορετικό λόγο αυτή τη φορά. Μόλις χθες έκλεισε, διότι πρέπει να γίνουν εργασίες... Είναι τραγική ειρωνία πως έκλεισε, αφού ένας ακόμη συνάνθρωπος μας (ο Ιταλός μηχανικός της εταιρίας) έχασε τη ζωή του.

Διαθέτουμε μία εθνική οδό, που έχει σκοτώσει πάρα πολλούς ανθρώπους και δυστυχώς, μόνο μετά απο κραυγαλέες περιπτώσεις την κάνουμε δρόμο με 2-3 λωρίδες ανά κατεύθυνση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: "το πέταλο του Μαλιακού" και "τα Τέμπη".

Ο πόνος των γονιών δεν έχει μαλακώσει. Αλλά, ίσως τους παρηγορεί το γεγονός πως στον κανονικό πλέον δρόμο, ίσως άλλοι άνθρωποι -και δη παιδιά- δε βρουν θάνατο με τον ίδιο απάνθρωπο τρόπο.

Όσοι μας κυβερνούν, τι έκαναν για να βελτιωθεί η κατάσταση; Η τροχαία έκανε κάποιους ελέγχους για ένα μικρό διάστημα. Ο οδηγός αγνοώ που βρίσκεται, ελπίζω πάντως να μετανιώνει, έστω κι αν δεν εκτίει κάποια ποινή... Το βάρος των 21 παιδικών ψυχών είναι αρκετό...

Τέλος, το θέμα ξεχάστηκε, αφού δε βλέπω ιδιαίτερη μνεία σε μέσα ενημέρωσης. Εκτός, αν εγώ σφάλλω, οπότε ζητώ συγνώμη...

Κατόπιν τούτου, πως να αλλάξουν οι καταστάσεις; Όταν η "επικαιρότητα" κρατά τόσο λίγο και γεγονότα-ορόσημο τα αναφέρουμε σα να είναι ξένα ή σα να μη μας πείραξαν ποτέ;;

Απαραίτητοι οι ποδηλατόδρομοι παντού!!

Καλημέρα και χρόνια πολλά! :)

Σήμερα τα πράγματα είναι χαλαρά, ένεκα Παρασκευής! ;)

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, έκανα ποδηλατάδα δύο φορές. Την πρώτη με παρέα και τη δεύτερη με τα ξαδερφάκια μου, 14 και 13 χρόνων αντίστοιχα.

Με την παρέα, κινηθήκαμε πιο αυθόρμητα και πιο ελεύθερα, αλλά πάντοτε είχαμε το νου μας.

Από την άλλη, με τα "μικρά", λόγω ηλικίας τους, επειδή ήμουν μόνος μου και δεν είχα ξανακάνει κάτι παρόμοιο, ήμουν περισσότερο προσεκτικός. Πηγαίναμε σε στενάκια -όπου τα αυτοκίνητα δεν είναι τόσα πολλά και δεν τρέχουν, χρησιμοποιούσαμε τους ποδηλατοδρόμους, ενώ όπου οι δρόμοι δεν ήταν τόσο φιλόξενοι, "καβαλούσαμε" το πεζοδρόμιο. (Προσωπικά δεν το εφαρμόζω σχεδόν ποτέ)

Οι 2 βόλτες με οδήγησαν στο να σκεφτώ πως ναι μεν αρκετοί χρησιμοποιούν το ποδήλατο τους στη Λάρισα (καλό αυτό!!!), αλλά δεν είναι ακίνδυνο χόμπι. Ειδικά, αν συνοδεύεις παιδιά...

Επίσης, με απογοήτευση παρατήρησα πως δεν υπάρχει ποδηλατόδρομος που να οδηγεί στο Τ.Ε.Ι. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει ούτε καν πεζοδρόμιο!!!!
Είναι δυνατόν, σε ένα μέρος που πηγαίνουν τόσοι άνθρωποι καθημερινά, να μην έχουν εναλλακτικές λύσεις;;; Παρά να πηγαίνουν στοιβαγμένοι με το λεωφορείο ή με το αυτοκίνητο/μηχανάκι τους, όσοι διαθέτουν;;;

Πιο τραγική ήταν η διαπίστωση μου, πως δεν υπάρχει ούτε πεζοδρόμιο στις εργατικές κατοικίες της Γιάννουλης... Τόσος χώρος υπάρχει εκεί!!! Μα κανείς δε σκέφτηκε έναν τρόπο να συνδέονται και αυτές με τη Λάρισα;;; Ειδικά σε ένα μέρος που φιλοξενεί τόσους ανθρώπους, φτωχούς (αφού μένουν εκεί...)

Αντί επιλόγου, δύο σκέψεις:

• Θα υπάρχει ποδηλατόδρομος και πάρκινγκ για τα ποδήλατα στο νέο γήπεδο της Α.Ε.Λ.;; Πιστεύω πως επιβάλλεται, για να μην κολλάνε στην κίνηση οι φίλαθλοι. Επιπλέον, το είδα στο γήπεδο της Αλκμάαρ, όταν παίξαμε για το ΟΥΕΦΑ μερικά χρόνια πριν και μου άρεσε αρκετά!! :)
• Θεωρώ πως πρέπει να υπάρχει ποδηλατόδρομος που να συνδέει πόλεις. Για παράδειγμα η Θεσσαλία ενδείκνυται για τέτοιο εγχείρημα... Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να ενισχυθεί ο ποδηλατοτουρισμός που υπάρχει εδώ και χρόνια στην Ευρώπη! Επιπλέον, με αυτό τον τρόπο τα χωριά που βρίσκονται ανάμεσα στις πόλεις π.χ. ανάμεσα σε Λάρισα και Βόλο, θα μπορούσαν να προσεγγιστούν πολύ εύκολα... Ιδίως για τα παιδιά που επισκέπτονται τις πόλεις για φροντιστήρια κτλ Ειναι σχετικά τρελό, αλλά μία τέτοια κίνηση δε νομιίζω να ναι ιδιαίτερα ακριβή και μόνο ωφέλη θα μπορούσε μνα προσφέρει...

Τέλος, μία κατά βάση δυσάρεστη ανάρτηση:
polites-ampelokipon.blogspot.com/2010/04/blog-post_09.html

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!! :)